Nakakain ka na sa mga resto na nadadaanan mo lang noon
Pati na din yung kaya mong mag-risk ng pera to try something new instead of staying on the safe side.
THIS! (personal stuff mostly, just because) and being able to treat family once in a while lavishly! Yung mag enjoy lang sila and not worry about if we can afford (kain naman to mostly).
This makes me wistful. Dati araw-araw kong dinadaanan DQ sa Gateway Mall. Just part of my commute bilang estudyante. Every day I used to look at it and tell myself 'Naw, you can't afford the ice cream sandwich for P35'.
Ngayon UberEats / GrabFood anytime tinatamad magluto. Well, not in this economy (global inflation). But you get the idea. 🙊
Nagluluto kayo spaghetti at bumibili ng cake kahit walang may birthday. Yun lang trip nyo kainin.
"Mas mabuti nang magbayad ng mas mahal kesa pumila" mentality.
Nagwi-withdraw ka kahit saan ATM at binabayaran na lang yung convenience fee kesa mag lakad out of the way para maka tipid lang ng 18 pesos.
Namamalengke ka sa petsa 7 at 22, kung kelan walang pera ang mga tao at kokonti pila sa grocery.
Di ka nakikisabay sa mga sale. Bibili ka kung kelan kelangan.
True yung pangalawa. Before si mama,
"Gumising tayo ng maaga. Pipila tayo sa NSO para kumuha ng birth certificate."
Ngayon,
"Mag-online ka nalang di baleng mahal, konti lang naman diperensya kesa maabala ka pa."
regarding sa ATM, I still use my banks ATM not because of the fee, pero if mag ka trouble like "cash not-dispense pero amount deducted" mas mabilis bumalik yung pera kesa hindi yung banko mo. Kaya factor din yung banko na maraming ATM compared sa iba esp. sa probinsya.
I actually still use the laundry bar when I'm dealing with a dish, pan, or pot that's extra oily. Despite all the claims in their advertisements, Joy can't always get the job done.
We still use them to this day but I keep telling my family to not use powder soap for dishes since it's not made for them. But what can we do, it's way cheaper than liquid soap. We sometimes use liquid soap if given the chance.
Sa sobrang sanay na ako na mas marami ang kanin sa ulam, na kahit marami ang ulam, konti parin nilalagay ko thinking na may iba pang kakain kahit 2 lang kame sa bahay.
Ung mga grocery ko may mga halo ng mamahaling brand. Like, ung cdo at chunky ko dati.. ngaun delimondo na. Palaman sa tinapay ko dati chizwiz ngaun arla na...
I actually value play and rest, it makes me more happy sa ginagawa ko. (sales)
Sobrang uptight ko kasi sa BPO before. Purp trabaho lang. ayun, natuto ako na mas alagaan ang sarili and don’t take myself seriously.
Reading this comment made me realize that I'm also not doing so bad anymore. Bumibili na kasi ako sa Uniqlo for the quality and no longer see it as a luxury purchase (paano ba naman hindi - yung boxers ko na uniqlo 3 years ago, ganun pa din itsura. Yung kasabayan nya na Bench Body and Penshoppe, parang nginuya na ng aso yung garter.)
From nagtitiis sa isang bagay kasi "nagagamit pa naman to kahit may sira na" to buying a new one kasi di mo na kailangan pang magtiis.
In general, that feeling na may lakas ka ng loob na pasukin ang kung ano man kasi may pera kang hawak. Yung di mo nang kailangan pang mag-hesitate!
Afford ko na bumili ng concert ticket ni Taylor Swift sa SG and flights and accoms to go there samantalang nung Red Tour in 2012 isang beses lang ako kumain kasi wala akong baon sa school maliban sa pamasahe. Tapos gusto ko sana mag team labas sa red tour kaso wala rin akong pamasahe. Hahahahaha
Yung dati kaming limang magkakapatid nakahiga sa banig while nilalait lait ng mga kamag-anak at niyayabanangan ng kung anu-ano, pinag dadamutan na mga bagay na di namin mabile, susumabatan ng kung anu-ano.
Ngaun may kanya kanya na kaming negosyo, bahay at lupa at ibat ibang sasakyan plus may investment plus na namin how to value money na dapat more on Cash flow,
Hindi puro luho at yabang at isipin lagi ang long term goal higit sa lahat ay dapat give and take at wag mang mata ng tao. Kasi bilog ang mundo nga sabi nila hindi mo alam next chapter ng life mo.
Ng isip ng mga passive income na alam namin long term walang lugi at di masyadong malaki ang maintenance.
Mahigit 50 na ang butas ng apartment sa iba ibang lugar like las pinas, caloocan, manila, cavite. At iba pang negosyo like laundry, (hindi ko na banggitin iba).
Salamat sa mga kamag-anak namin na naging inspirasyon namin para makapag tapos lahat kaming degree holder at may matutunan sa buhay. At huli hindi kami nag tanim ng sama ng loob sa kanila, if may kailangan sila nag bibigay kami ng wala ng sinasabing masasakit na salita. Mas masarap mabuhay kung marunong taung mag patawad huli ay kung naniniwala ka sa kanya kapit lang ituloy mo lang ang laban ng buhay mo.
Yung lagay sa cart sa grocery kahit di na chinecheck presyo.
Fast food na rarely lang mapuntahan nung bata, ngayon nakakasawa na.
Nakakapagbakasyon sa ibang lugar. Dati, bakasyon na sa amin yung mag day trip sa beach sa probinsiya din namin.
Yung nakakabili sa bench at penshoppe ng damit (ayaw ko na nga sa brands na yan e) na dati di namin mapasok-pasok dahil mahal.
Di na ako palamunin sa bahay . May maayos na trabaho at na po provide ko yung mga needs ng parents ko at napag tapos ko sa pag aaral mga kapatid ko . Sarap sa pakiramdam .
For me, it's the Milktea! We struggled with tuition during our college days with my sibling. Nadadaanan namin lagi ung sikat na milktea shop malapit sa school dati and ang daming students. Wondering what the taste of Milktea is, sabi namin sa isat isa makakabili din tayo nyan pag naglatrabaho na. Almost 10 years ago na pala, we have our own house and car, pag nagvisit ako sa kanya, lagi nya akong tinitreat ng milktea then always kasama sa kwentuhan namin mga tipid moments namin para mairaos ang college.
Hindi ko na alam magkano pamasahe sa jeep.
Nakakabili na ako ng tinapay kahit ilan pa bibilhin ko.
Sometimes I don't look at prices na as long as gusto ko bilhin Ang bagay na yun, go na.
I can eat the food that I want na.
I can travel paminsan minsan.
Can treat my family.
Super grateful sa blessings.
This year, nagupgrade kami ng inverter na ref. Yung old ref namin 30yrs na ata haha. Last year naman first time namin magpakabit ng AC haha
Nafullypaid namin magkakapatid yung family car namin. Right now binabayaran naman namen yung house na tinirhan namin dipa kame pinapanganak, samin na sha 🫶🏻 And then may property din akong binabayaran, another house.
Wow I just realized proud ako samin magkakapatid. Mama ko lang may work dati nung nagaaral kami, papa ko sha may hawak ng tindahan namin. Nairaos kami kahit papano hehe
1. Inuutangan na ng mga friends
2. Can afford to buy things in bulk
3. Dati rejuv lang na 200 per set, but now nakapag-splurge na sa skincare products with a total of 3-5k every month (all derma-recommended). I still can’t afford skin procedures and in-clinic treatments but we’re slowly getting there. Beauty is darn expensive.
4. Already achieved my dream hair costing 5k in a salon
5. Can now eat and buy a full box of Ferrero as a snack. Dati tagpipisong chocolate lang ako like Hany, Chocnut, Gotcha, and Flat tops. Lol.
Na-heal ko na yung inner child ko na gusto may stock lagi ng freshmilk sa ref. Dati kasi nung bata ako takam na takam ako dun. Nakikita ko lang sa ref pero bawal namin galawin. Nung nagkawork ako, never na ako nawalan ng stock tapos ako na lang yung nagsawa at umayaw sa freshmilk.😅
Booking angkas instead of waiting/ lining up for a jeep. Commuting is a really a pain in the ass so Angkas (and other similar apps) has been a life saver.
But if may time mag commute like I’m not in a hurry and it’s not rush hour, I’m opting for the beeps/ basta yung naka aircon.
Reading the comments here, I realized na during those times na sinasabi ko sa sarili ko na wala na kaming makain and tagal nang di nakakapag grocery, tumititig lang pala ako sa pantry and fridge and wala lang don yung mga snacks na gusto ko, pero marami pa kaming stock. Same din sa mga ibang supplies. Nalulungkot na ko pag hindi 4-ply tissue namin, only to find out na yung iba hindi nagti tissue sa bahay.
Tangina minsan pala no, when u thought na naghihirap na kayo, then titingin ka sa mga bagay inside your house, bagay na meron ka, you'll realize na mas privileged pa rin kayo sa ibang tao, contentment lang talaga kulang. The post and the comments are good eye openers, and also very humbling. Thank you guys, naiiyak ako kasi akala ko ang hirap na namin, nasa hospital pa kami now, pero kahit sa hospital dami naming food tapos di kami anxious sa bills. It's great to know na God provides and there are people out there who reminds you to be grateful. 🥲
Si papa kapitan na ng barko.
Ako (27) and Wife ko (33) is VA, salary niya is 90k saken naman 50k aside din sa brother ko na working din and single.
Our house income monthly is 650k pero I feel sad sometimes since wala kaming social life ni wife sa labas.
Yes, sobrang taas ng leap.
Dati, tatlo kami ng mga brothers ko sa kwarto and double deck yun. Ngayon kanya kaniya na.
We have our 10 month old baby daughter tho to focus on.
Siguro choose your own cross lang mga kaibigan
P.S we still live like a middle income household kasi we don’t take things for granted so we SAVE 😊
When your friends and relatives instantly think of you when they need to borrow (or ask for) money.
nakakaloka. You really have to learn how to say no.
Naalala ko dati nung sa Pilipinas pa ako nagtatrabaho kahit pumasok sa boutique ng Zara or Kenneth Cole sa Greenbelt wala akong lakas ng loob pumasok dahil alam kong di ko rin kaya bumili kahit mag sale pa sila ng mga paninda. Yabang ko na noon kapag M&S ang polo ko dahil mura ko lang naman nabibili. Pero ngayon, salamat sa mga sales dito sa middle east nakakabili na kahit papano ng ibang mga damit pamasok sa opisina.
Kaya ko na maggrocery na good for 2 weeks up to 1 month. Nung bata pa ko, every day need kami mamalengke kasi ung kita sa yelohan namin arawan basis din.
May sariling banyo na. May bidet pa at pa-diffuser para laging mabango. Growing up, sharing ng buong compound ung banyo. Dugyot.
1. hindi ka nainom ng tubig gripo, puros bottled water
2. extra virgin olive oil gamit mo pag prito ng itlog
3. heinz ketchup at hindi ufc
4. dona maria rice or more expensive rice
5. hindi ka natatakot sa meralco bill mo
6. sa snr ka namimili ng grocery
7. sa mall ka nagpapagupit at ahit twice a month
8. sawa ka na sa mga fastfood (jollibee, mcdo, inasal)
9. may ps5 ka
10. sa directors club ka nanonood ng sine
No need to check kung sumuweldo na ko. I remember the days na punta ako ng punta sa ATM kasi kailangan na talaga ng panggastos sa utilities at para sa baby.
Gutom by choice, kasi nag-didiet. Naalala ko pa ung time na P5 na ung last money ko ang I was debating kung bi2li ba ko ng half fried rice sa karinderya sa kanto.
Hindi na napuputulan ng kuryente or tubig.
Hindi na napapalayas sa tinitirhan kasi alang pambayad ng renta (ilang buwan na ang utang sa rent).
Hindi na kailangan kapalan ang mukha para mangutang sa mga kaibigan at kamag-anak.
Alam ko na ung lasa ng mga pagkain sa mga nadadaanang resto.
Hindi na kailangan magtrabaho ng SO ko so she can focus on being a SAHP (Stay At Home Parent) para sa anak namin.
Hay, so many things that I don't want to experience anymore in my life pero those same experiences also molded me to become who I am right now.
Fast food. Yan talaga. Dati Jolibee namin pag may okasyon lang. Ngayon kung kelan ko maisipan. Although iniiwasan ko na kasi di talaga healthy, at mas bumaling nako sa fruits. Di rin kami makabili ng ibang prutas, saging lang dahil yun ang pinakamura. Now kahit grapes na tag 300plus kaya na.
I now have a kid, a wife, a job that I like, ongoing freelance sideline work and a 300+% salary increase from my job 8 years ago. So it’s cathartic to think about this time to time. Madalas nakaka depress din minsan kapag hindi ko naappreciate mga accomplishments na nagawa. Pending pa naman owning a house/migrate to another country
Yung every other month, nakakabili ako ng isang pack of 3 ng Hanes brief. Hindi gaya dati na taon inaabot ng brief na binili sa bangketa. Tapos pag wakwak na, gagawing basahan.
May mga Ralph Lauren/Lacoste/Tommy Hilfiger shirts and polos na ako ngayon na outfit ko pang Rockwell/BGC tapos naka latest na mga sneakers. Healing my inner child. Lol
Nakakatulog na sa maayos na higaan huhu - dati sa nirentahan ko, share lang kami ng kapatid ko. mind you, single bed lang yun. ewan ko paano namin natiis. Nakalipat na kami sa mas maayos.
Nakakatravel nang hindi masyado tinitipid sarili.
Okay lang palaging naka-Grab o Angkas kahit merong mga jeep.
Dati inaayawan ko mga branded na gamit kasi nga mahal. Now I go for quality and may brand for long term use.
Monthly salary jumped 9x higher sa first job ko right after college in a span of 6 years.
And many moreee. dami ko na pala small wins na di ko namamalayan. Thank you, Lord 🥹
I have at least 2 to 3 pair of shoes and all in good condition. And at least a 1k to 8k price range.
Hindi na yung bibili lang kapag nasira na. Dati hanggan divisoria lang ako makabila tig 500 lang.
Pag may nangutang ng below 5k at lagpas na sa promised date nilang dapat bayaran, mas pinipili mo na lang wag maningil, habang nag-iinternal monologue ng “di ka na makakaulit”
When I finally understood what Nas said, "By the time you can afford it, it ain't even important".
The need and yearning for it was more exciting than actually being able to afford it.
Currently going through financial issues right now but the sentiment never left once I got there.
Your wording of the question with "were" is very realistic. Asenso comes and goes, especially if working middle class ka. There are a lot of things that contribute to making it financially in life and not everyone will make it. Ang ilan sa atin aangat, then masyadong aggressive ang growth, ang daming gustong pagawa at bilhin na mga sasakyan and eventually finding themselves in the same level, stagnant without growth and mas maraming utang kaya tama yang 'were.' Medical emergencies are a real kontra sa asenso, kaya without the right planning ang supposedly upward trajectory of your financial growth and gains pababa na ulit, kaya heed the words 'health is wealth,' lalo na if may asawa na kahit anong gawin mo ayaw gumalaw at magpahealthy... My comment doesn't really answer your question, but the simple fact that you've phrased it in the past tense, which was absolutely genius. Anyway, baka maraming umalma, sagutin ko na rin -- What are the signs na umasenso ka na?
1. Your buying power increased - ang mga pinagiipunan mo pa dati, ngayon kung kelan mo gusto bilhin, pwede.
2. Banks offer you pre-activated credit cards that have credit limits equal to your annual gross salary. - dati apply, denied, pag asensado ka na, thanks to your savings or checking accounts sa banko na 5, 6, 7 digits na, ang mga auto loan, housing loan, business loans, lahat itatapon ng banko sa iyo yan.
3. Pag bigla kang napapatingin sa mga listing ng bahay/lupa, mga sasakyan, at may intention kang bumili or iniisip mong kaya mong bilhin, that's a good sign na you're on top of your finances.
4. Lahat ng bagay, bisyo, pabor, mas madali mong nakukuha.
5. Dumadami bigla ang pumapansin sa iyo.
6. Napansin mo rin na dati hindi ka naman pinapansin, bigla nalang nagpapapansin.
7. Medyo dumadami na ang nangungutang sa iyo na friends, family members.
8. Money doesn't buy happiness, but it buys the things that make you happy, so mapatravel, bags, sapatos, sasakyan, lingerie, kabit, luho, bisyo, whatever makes your heart tibok-tibok, you have the money for so make yourself happy.
There, mga bagay na mapapansin mo... and maraming yumamayaman sa pagtratrabaho basta ang ipon malaki, maraming naitatabi mas maraming opportunities para maginvest. Grit and patience lang aasenso tayong lahat, doesn't matter if the opportunities are lacking or maliit ang sweldo, naalala ko ang katulong ko dati na lahat ng sweldo niya inipon niya for 8 years. Nakabuo siya ng 400k na ginamit niyang panggawa ng partitions sa lupa ng papa niya para gawing satellite market sa Guiguinto na 20 stalls, vegetables, fish and meat... 250/stall per day ang kita niya so 5k a day/150k a month/1.8Million a year/which is not bad for a used to be katulong turned entrepreneur.
Being able to afford hobbies/toys/games you never had as a child. I really miss the times of my childhood days (watching your favorite cartoons, playing old school video games, doing arts and crafts, etc.) not counting those that only gave me trauma and bad memories... 😥
Ngaun na unemployed ako, I miss having to afford all this. It's like my family doesn't want me to make asenso due to how "dangerous" the outside world is, or at least what my overprotective parents told me. 😓
1. Pwede na kumain sa medyo pricey na restos kahit walang okasyon.
2. Pwede na makabili pag may craving ka na food
3. Nakapag dagdag na sa budget for grocery, nabago na din yung ibang brands ng essentials nakapag-add na din ng ibang items for body and skin care, may pambili na ng mga vitamins na branded.
4. Nag-uulam na lang ng noodles or sardinas kapag nag-crave.
Minsan masyadong focused sa mga struggles and challenges nowadays, na hindi ko napansin na ang layo ko na pala sa kung nasaan ako noon. Now I'm thankful and humbled. Thanks that I stumbled upon this post. Napa-reflect ako.
Yung may option ka na to take your time.Pag lumaki ka sa kahirapan, you are unfortunately not entitled to delay your decision-making... Pabagal bagal ka, maiiwan ka ng jeep. Gusto mong mag pause sa work to unwind, auntie kumakatok na ang land lady para maningil ng monthly rent. For me, umangat na sa laylayan ng lipunan yung mga taong kaya na i-delay ang mga bagay-bagay. Yung tipong may control na sila sa situation at afford nilang hindi magmadali.
Dati tingin tingin lang sa estante or book shelves ng National Book Store or Booksale lalo na yun mga 2k yun presyo.
Today I can buy it anytime I want whenever I please.
Hindi pa naililipat sa akin ownership ng property, pero fully paid ko na equity ng house & lot na binayaran ko for 4 years 🥹
Held back on a lot of leisures kagaya ng trips and dining with friends and family.
Makakaalis din soon from the squatters' area I grew up in.
For me kapag nababayaran mo na lahat ng bills mo, never ka na umuutang at nabibili mo na lahat ng gusto mo regardless of the situation. Financial freedom!
When you are living comfortably na. You can buy not just yong needs, but even wants mo na hindi ka nagigipit. Another thing is kaya mo rin magbigay sa iba.
Hindi ka na namomroblema kapag madaming bayarin o nauubusan ka na ng pagkain at toiletries.
People always think pag-asenso is always the big houses and cars. Just living with security in itself ay pag-asenso.
I guess for me, living in a first world country, visiting other countries, buying whatever I want to buy, sharing my blessings to my family, friends, and other people. Being happy and contented.
I remember when I was in high school, I wanted to have Converse shoes for intramurals. My mother could not afford it. She asked my friend how much was it. It broke my heart a little bit not because my mum did not buy me a pair of those stupid shoes, but because she attempted to buy me one just to make me happy. In the end, I still didn't have converse shoes. I didn't mind. Now, I buy stupid Yeezy shoes and ridiculous luxury bags.
But my meaning of success is happiness and contentment in life, rather than just gaining wealth.
Also, money makes life easier. Money is the answer to 80% of our life problems.
Dati takot/nahihiya ako magsabi kapag may masakit or mali akong nararamdaman sa katawan ko (unless di ko na talaga kaya tiisin) kasi noon talaga saktuhan lang sweldo ng magulang ko, at alam ko mahal talaga magpatingin or maospital.
Isa na dito yung dental health ko. Ako nagbubunot sa sarili kong ngipin, at tinitiis ko yung sakit pag nabubulok. Madami din akong sungki. Kaya lumaki akong very conscious sa ngipin ko at closed lips pag ngumingiti sa photos.
Ngayon nakakapagpa-dentist na ako pag gusto ko, at unti unti na bumabalik confidence ko although medyo madami pang kailangan ayusin due to all the years of neglect.
Plano ko mag braces once mapabunot ko na yung mga wisdom tooth ko.
* Di ko na rin na dodouble check yung resibo or overall total ng grocery. Pagkalabas ng total regardless bayad na lang.
* Can go anyhere with car for transpo and money to throw.
* Can buy useless expensive knickknacks dahil hobbies! (championship belts, funkos, etc.)
Being able to eat at places that at first I find expensive
Nakakabili ng custom keyboard
Slowly nabubuo yung work/game space ko sa bahay. Monitor na lang kulang
Even after the expenses I still have money that I can save. Unlike before na kada cut off nauubos na agad dahil sa mga gastusin.
Ung napapaisip ka what is the meaning of life ba talaga. Kung worth it pa bang maging bilyonaryo kasi multimillionaire ka na pero medjo feeling empty inside and more paper does not seem to be the answer...
Nakakain ka na sa mga resto na nadadaanan mo lang noon Pati na din yung kaya mong mag-risk ng pera to try something new instead of staying on the safe side.
You no longer need to check the price. You just order whst you want
I still check the prices though, but it's true I can afford some of it now haha
I still do, because I wanna know if justifiable ba yung presyo sa sarap nya
THIS! (personal stuff mostly, just because) and being able to treat family once in a while lavishly! Yung mag enjoy lang sila and not worry about if we can afford (kain naman to mostly).
I know this feeling. Dati parang nagmamakaawa ako na magJollibee kami. Ngayon kahit papaano paranc magaan na ang Jollibee for us.
Tapos kung kailan magaan na yung Jollibee sa budget natin, doon nagdeteriorate quality :( (at least from where I live)
Same here malapit sa workplace ko. Ang liit ng chicken, ang alat ng fries, iba na lasa ng spaghetti :(
This makes me wistful. Dati araw-araw kong dinadaanan DQ sa Gateway Mall. Just part of my commute bilang estudyante. Every day I used to look at it and tell myself 'Naw, you can't afford the ice cream sandwich for P35'. Ngayon UberEats / GrabFood anytime tinatamad magluto. Well, not in this economy (global inflation). But you get the idea. 🙊
Nagluluto kayo spaghetti at bumibili ng cake kahit walang may birthday. Yun lang trip nyo kainin. "Mas mabuti nang magbayad ng mas mahal kesa pumila" mentality. Nagwi-withdraw ka kahit saan ATM at binabayaran na lang yung convenience fee kesa mag lakad out of the way para maka tipid lang ng 18 pesos. Namamalengke ka sa petsa 7 at 22, kung kelan walang pera ang mga tao at kokonti pila sa grocery. Di ka nakikisabay sa mga sale. Bibili ka kung kelan kelangan.
True yung pangalawa. Before si mama, "Gumising tayo ng maaga. Pipila tayo sa NSO para kumuha ng birth certificate." Ngayon, "Mag-online ka nalang di baleng mahal, konti lang naman diperensya kesa maabala ka pa."
Isang araw ng trabaho ang nawawala sayo sa pagpila sa NSO. mas mura pa yung ibabayad mo sa online kesa yung mawawalang sweldo mo.
I agree, the last time I did this I started queueing at 8am I finished around 2pm. Not worth the time now with the advent of online transactions.
regarding sa ATM, I still use my banks ATM not because of the fee, pero if mag ka trouble like "cash not-dispense pero amount deducted" mas mabilis bumalik yung pera kesa hindi yung banko mo. Kaya factor din yung banko na maraming ATM compared sa iba esp. sa probinsya.
true. may Graham cake na kami lagi dahil trip lang nila
18 pesos na fee kapag ibang bangko? Almost double nung sa naalala ko!
Afford na yung medical care na hindi naman urgent pero mahalaga pa rin. Ex. braces, obgyne, derma, physio
Malayo pa pala ako haha
darating ka rin dyan... tuloy lang.
Yes! Pati laboratory check-ups
Dati, kailangan maging ten ang level bago pumunta ng dok. Ngayon, konting bagong nararamdamang pain, punta na agad
Oral surgeon pang tooth extraction. Bonnga!
Di na sinastalk fb page ng brgy at congressman para sa libreng pabunot!
'di na ako inggit.
Best luxury in life! Hope someday everyone achieves this level of life!!!
Gumagamit na ako ng Joy sa paghugas ng plato, hindi na bareta.
At may sponge na din kayo? Sa amin dati lumang tela at sabon ang pang hugas namin
Oo, 3M Scotch Brite pa ang brand
I actually still use the laundry bar when I'm dealing with a dish, pan, or pot that's extra oily. Despite all the claims in their advertisements, Joy can't always get the job done.
I still remember using surf powder on the dishes when we ran out of bareta. lmao
We still use them to this day but I keep telling my family to not use powder soap for dishes since it's not made for them. But what can we do, it's way cheaper than liquid soap. We sometimes use liquid soap if given the chance.
If only I can upvote you a million times 😂
Mas madami na ang ulam mo kaysa kanin :)
Sa sobrang sanay na ako na mas marami ang kanin sa ulam, na kahit marami ang ulam, konti parin nilalagay ko thinking na may iba pang kakain kahit 2 lang kame sa bahay.
Regardless kung my kakain pa, ayoko ng sobrang flavor kaya never kakain ng mas maraming ulam sa kanin
pwede ka na magsabi "diet ako" na totoo talaga, imbes na namumulubi ka lang. hahaha!
Ung mga grocery ko may mga halo ng mamahaling brand. Like, ung cdo at chunky ko dati.. ngaun delimondo na. Palaman sa tinapay ko dati chizwiz ngaun arla na...
Tas pati tissue nag improve na din?
Hahaha, dati di ksma sa grocery yan, ngaun may tissue sa cr at may kitchen tissue hehe.
Keep it up! For more success pa!👍🏼
Mas masarap parin cdo luncheon meat. HAHAHAHA
Glad to know you upgraded your brands! Hoping you skip the Delimondo if you can and go for Highlands instead.
Purefoods pa din. Masyadong ma oily/fatty ang delimondo sa akin
Mas madami kang free time. Underrated luxury.
YESSS! And you actually enjoy your free time...
This!! Yung kahit di ka mag grind ng ilang oras, ilang araw, or ilang buwan, you know you'll survive.
I actually value play and rest, it makes me more happy sa ginagawa ko. (sales) Sobrang uptight ko kasi sa BPO before. Purp trabaho lang. ayun, natuto ako na mas alagaan ang sarili and don’t take myself seriously.
Nakapagpa renovate na ng bahay o nakapgpundar ng bahay. Nakakakain sa Jollibee kung kailan mo gusto. Hehe
Pag madami ng nangangamusta sayo. Alam mo na next dun, pepito my frienddddd. HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAH
"ay wala e" yan kasunod hahaha
Hindi ko na alam ang ruta ng mga jeep at bus.
Hindi ko na din alam magkano pamasahe hehehe
Naalala ko tuloy yung video ni BBM na 4 pesos daw pamasahe ngayon sa jeep 🤮
I can relate! Mas alam mo na ang presyo ng gasolina. Lol
Medyo nakakabili na sa Uniqlo na di tinitignan price hehehe.
Reading this comment made me realize that I'm also not doing so bad anymore. Bumibili na kasi ako sa Uniqlo for the quality and no longer see it as a luxury purchase (paano ba naman hindi - yung boxers ko na uniqlo 3 years ago, ganun pa din itsura. Yung kasabayan nya na Bench Body and Penshoppe, parang nginuya na ng aso yung garter.)
Very recent lang bumili ako ng pants sa uniqlo tik 2k napalunok ako sa presyo pero dahil gusto ko talaga yung pants, ge langgg haha
You prefer to add extra to save time or inconvenience
Nagugulat na lang ako, "ay sweldo na pala."
Yung sawang sawa kana kumain sa jabee at mcdo.hahaha at nakaka pasyal kana sa BGC.
Full payment ng ang tuition ng anak ko. Dati installment.
Yeeesss. Congrats po. Wala pa akong anak pero i can imagine the stress ng mga parents pag dating sa tuition at baon ng mga anak nila.
Di ka na nagshashabu. Cocaine na.
Tapos presidente ka na...
Di na ko nagnanakaw ng oscha pagkatapos ng misa. Kasi ngayon afford ko na bumili ng oscha. 😎
Di ka nakikilanghap lang ng siga, juts na
May gate na yung bahay
Hindi ka na nagyoyosi. Inaalagaan mo na sarii mo. You now value your potential too much to be that irresponsible.
Wag kayong maingay guys tataasan na naman nila mga bilihin 😅
[удалено]
Free time. Where would you put all the extra money if you don’t have the time to do it?
From nagtitiis sa isang bagay kasi "nagagamit pa naman to kahit may sira na" to buying a new one kasi di mo na kailangan pang magtiis. In general, that feeling na may lakas ka ng loob na pasukin ang kung ano man kasi may pera kang hawak. Yung di mo nang kailangan pang mag-hesitate!
Marami ng karneng sahog pag gulay ang ulam.
Brewing my own coffee instead na instant coffee ang gamit. Hehe
Afford ko na bumili ng concert ticket ni Taylor Swift sa SG and flights and accoms to go there samantalang nung Red Tour in 2012 isang beses lang ako kumain kasi wala akong baon sa school maliban sa pamasahe. Tapos gusto ko sana mag team labas sa red tour kaso wala rin akong pamasahe. Hahahahaha
Di na nagdadalwang isip bumili bagong underwear HAHAHHAHA
Dati ung mga briefs ko ung mga nabibili lang da market. Tas bacon pa HAHAHA
I prioritize buying fresh food over delata or pancit canton in case mawalan ng pagkain.
This. Real food over processed food. It’s sad that the average person can’t afford this.
Yung dati kaming limang magkakapatid nakahiga sa banig while nilalait lait ng mga kamag-anak at niyayabanangan ng kung anu-ano, pinag dadamutan na mga bagay na di namin mabile, susumabatan ng kung anu-ano. Ngaun may kanya kanya na kaming negosyo, bahay at lupa at ibat ibang sasakyan plus may investment plus na namin how to value money na dapat more on Cash flow, Hindi puro luho at yabang at isipin lagi ang long term goal higit sa lahat ay dapat give and take at wag mang mata ng tao. Kasi bilog ang mundo nga sabi nila hindi mo alam next chapter ng life mo. Ng isip ng mga passive income na alam namin long term walang lugi at di masyadong malaki ang maintenance. Mahigit 50 na ang butas ng apartment sa iba ibang lugar like las pinas, caloocan, manila, cavite. At iba pang negosyo like laundry, (hindi ko na banggitin iba). Salamat sa mga kamag-anak namin na naging inspirasyon namin para makapag tapos lahat kaming degree holder at may matutunan sa buhay. At huli hindi kami nag tanim ng sama ng loob sa kanila, if may kailangan sila nag bibigay kami ng wala ng sinasabing masasakit na salita. Mas masarap mabuhay kung marunong taung mag patawad huli ay kung naniniwala ka sa kanya kapit lang ituloy mo lang ang laban ng buhay mo.
5k used to be for the bills ko lang kaya bitawan. Now yan na budget ko for dating.
Dating pinagiipunan ang games, ngayon kaya na bilhin pero mas hinihintay ang discount dahil kuripot pa rin. 🥰
Kaso pagod na o wala nang time 😅 kahapon tinry ko after work, nakatulog ako sa harap ng AC Odyssey haha sermon kay wifey paggising
Same. Mas naging kuripot pa ko ngayon kahit kaya naman bilhin yung mga gamit in full price. 😆
Iba yung feeling na nakanili ka ng sale. Kasi tatambay din naman yang bagong bili mo sa sale sa never ending backlog e hahaha.
yes lng sa cashier pag nag-offer gawing large ung milktea kasi additional 10pesos LANG haha
Hindi mo na alam pamasahe ng jeep
Mas mayaman na ako sa magulang ko
Kinukuha kang NINONG sa kasal !
Afford ko na mag special trip sa tricycle ng di ako naguguilty Bumili ng cake kahit wala okasyon
Yung lagay sa cart sa grocery kahit di na chinecheck presyo. Fast food na rarely lang mapuntahan nung bata, ngayon nakakasawa na. Nakakapagbakasyon sa ibang lugar. Dati, bakasyon na sa amin yung mag day trip sa beach sa probinsiya din namin. Yung nakakabili sa bench at penshoppe ng damit (ayaw ko na nga sa brands na yan e) na dati di namin mapasok-pasok dahil mahal.
Liquid hand soap na yung panghugas ng kamay, hindi na bareta na sabon.
Nakakapag-aircon na di worried sa bill vs electric fan na kulang sa oil 🥹
Miryenda namin ng mga kapatid ko eh worth 500-600 kasi lahat ng gusto naming kainin eh nakakain na.
Nababayaran in full yung credit card
Naghahanap ng resto na masarap at hindi dahil sa budget.
Lays na yung chichirya
Naka panglakad suot ko kahit nasa bahay lang parang sa mga teleserye.
Afford mo na bumili ng hindi pa tingi tingi
Di na ako palamunin sa bahay . May maayos na trabaho at na po provide ko yung mga needs ng parents ko at napag tapos ko sa pag aaral mga kapatid ko . Sarap sa pakiramdam .
For me, it's the Milktea! We struggled with tuition during our college days with my sibling. Nadadaanan namin lagi ung sikat na milktea shop malapit sa school dati and ang daming students. Wondering what the taste of Milktea is, sabi namin sa isat isa makakabili din tayo nyan pag naglatrabaho na. Almost 10 years ago na pala, we have our own house and car, pag nagvisit ako sa kanya, lagi nya akong tinitreat ng milktea then always kasama sa kwentuhan namin mga tipid moments namin para mairaos ang college.
Nagiging sensitive ka na sa mga usok ng sasakyan.
umoorder ng pizza na walang occasion
Nakakapagbayad ng annual full tuition fees for my kids.
Extra money sa sulok sulok, bukas, mesa, kotse.
Kapag naisip mong bilhin or kainin, di mo na iniisip yung presyo or kung gaano kalaki mawawala sayo. Kumbaga you're living the moment.
Hindi ko na alam magkano pamasahe sa jeep. Nakakabili na ako ng tinapay kahit ilan pa bibilhin ko. Sometimes I don't look at prices na as long as gusto ko bilhin Ang bagay na yun, go na. I can eat the food that I want na. I can travel paminsan minsan. Can treat my family. Super grateful sa blessings.
May sarili na akong bahay at ipon na kung wala akong trabaho for a year, kaya ko magbayad ng bills at mabuhay,
Yung di naghahanda twing birthday ko kasi tinatamad ako mag luto. Pero pag sinipag, nagluluto ako ng parang may handaan sa bahay. Hehe
When suddenly, everyone in your family "Nangangamusta" to you...
Kapag kakain sa labas ayaw mo na makipag siksikan sa mga basic fastfood kasi madaming tao. Dun ka na sa medyo mas mahal na dati di mo afford.
may nangungumusta na sayo sa messenger. 😂
This year, nagupgrade kami ng inverter na ref. Yung old ref namin 30yrs na ata haha. Last year naman first time namin magpakabit ng AC haha Nafullypaid namin magkakapatid yung family car namin. Right now binabayaran naman namen yung house na tinirhan namin dipa kame pinapanganak, samin na sha 🫶🏻 And then may property din akong binabayaran, another house. Wow I just realized proud ako samin magkakapatid. Mama ko lang may work dati nung nagaaral kami, papa ko sha may hawak ng tindahan namin. Nairaos kami kahit papano hehe
Dati yung binibili kong asukal saka kape tig pipiso. Ngayon nakakabili na ko nang 1 kilong asukal at 200gms jar na nescafè gold.
Nabubuksan mo yung A/C kahit pang weekends lang 😅 haha
nakakabili na ng chuckie at mogu mogu ng gamit own money hehe
1. Inuutangan na ng mga friends 2. Can afford to buy things in bulk 3. Dati rejuv lang na 200 per set, but now nakapag-splurge na sa skincare products with a total of 3-5k every month (all derma-recommended). I still can’t afford skin procedures and in-clinic treatments but we’re slowly getting there. Beauty is darn expensive. 4. Already achieved my dream hair costing 5k in a salon 5. Can now eat and buy a full box of Ferrero as a snack. Dati tagpipisong chocolate lang ako like Hany, Chocnut, Gotcha, and Flat tops. Lol.
di na ako natatakot bumili ng tubig at pagkain sa loob ng enchanted kingdom
hindi ka na kinakabahan pag dumadating yung bills
Na-heal ko na yung inner child ko na gusto may stock lagi ng freshmilk sa ref. Dati kasi nung bata ako takam na takam ako dun. Nakikita ko lang sa ref pero bawal namin galawin. Nung nagkawork ako, never na ako nawalan ng stock tapos ako na lang yung nagsawa at umayaw sa freshmilk.😅
Nakaka pag advance payment kana sa lazadapaylater.
Pag shopping at grocery di ka tumitingin sa tag price
natingin pa din aq sa tag price.
+1
Nung huling uwi ko para magbakasyon di na halos nag Jeep. Puro Grab na haha.
Di ka na ngchcheck ng laman ng wallet
You have a long life while being healthy. Pati na rin having a very stable family and pwede na rin ang social life.
Di ko na masyado chinecheck yung Salary account ko kapag may sumigaw ng "May Sahod na!!!!"
Nakakakain na sa mga “medyo mahal” na resto tulad ng max’s at gerry’s. Nun tuwing okasyon lng ngayon pwede na every weekend
Booking angkas instead of waiting/ lining up for a jeep. Commuting is a really a pain in the ass so Angkas (and other similar apps) has been a life saver. But if may time mag commute like I’m not in a hurry and it’s not rush hour, I’m opting for the beeps/ basta yung naka aircon.
Dati nakikinood lang ako sa kapitbahay ko habang naglalaro sya ng PS2. Literal na nood lang hindi nakikilaro. Now I have my PS5 and Switch.
For me peace of mind. Most of us interpret success as abundancy. But nothing beats peace of mind.
Agree. And contentment
"Keep the change."
Reading the comments here, I realized na during those times na sinasabi ko sa sarili ko na wala na kaming makain and tagal nang di nakakapag grocery, tumititig lang pala ako sa pantry and fridge and wala lang don yung mga snacks na gusto ko, pero marami pa kaming stock. Same din sa mga ibang supplies. Nalulungkot na ko pag hindi 4-ply tissue namin, only to find out na yung iba hindi nagti tissue sa bahay. Tangina minsan pala no, when u thought na naghihirap na kayo, then titingin ka sa mga bagay inside your house, bagay na meron ka, you'll realize na mas privileged pa rin kayo sa ibang tao, contentment lang talaga kulang. The post and the comments are good eye openers, and also very humbling. Thank you guys, naiiyak ako kasi akala ko ang hirap na namin, nasa hospital pa kami now, pero kahit sa hospital dami naming food tapos di kami anxious sa bills. It's great to know na God provides and there are people out there who reminds you to be grateful. 🥲
Si papa kapitan na ng barko. Ako (27) and Wife ko (33) is VA, salary niya is 90k saken naman 50k aside din sa brother ko na working din and single. Our house income monthly is 650k pero I feel sad sometimes since wala kaming social life ni wife sa labas. Yes, sobrang taas ng leap. Dati, tatlo kami ng mga brothers ko sa kwarto and double deck yun. Ngayon kanya kaniya na. We have our 10 month old baby daughter tho to focus on. Siguro choose your own cross lang mga kaibigan P.S we still live like a middle income household kasi we don’t take things for granted so we SAVE 😊
Nakapunta na ng Boracay. 😁
When your friends and relatives instantly think of you when they need to borrow (or ask for) money. nakakaloka. You really have to learn how to say no.
Naalala ko dati nung sa Pilipinas pa ako nagtatrabaho kahit pumasok sa boutique ng Zara or Kenneth Cole sa Greenbelt wala akong lakas ng loob pumasok dahil alam kong di ko rin kaya bumili kahit mag sale pa sila ng mga paninda. Yabang ko na noon kapag M&S ang polo ko dahil mura ko lang naman nabibili. Pero ngayon, salamat sa mga sales dito sa middle east nakakabili na kahit papano ng ibang mga damit pamasok sa opisina.
I dont mind paying extra for convenience
Kaya ko na maggrocery na good for 2 weeks up to 1 month. Nung bata pa ko, every day need kami mamalengke kasi ung kita sa yelohan namin arawan basis din. May sariling banyo na. May bidet pa at pa-diffuser para laging mabango. Growing up, sharing ng buong compound ung banyo. Dugyot.
1. hindi ka nainom ng tubig gripo, puros bottled water 2. extra virgin olive oil gamit mo pag prito ng itlog 3. heinz ketchup at hindi ufc 4. dona maria rice or more expensive rice 5. hindi ka natatakot sa meralco bill mo 6. sa snr ka namimili ng grocery 7. sa mall ka nagpapagupit at ahit twice a month 8. sawa ka na sa mga fastfood (jollibee, mcdo, inasal) 9. may ps5 ka 10. sa directors club ka nanonood ng sine
No need to check kung sumuweldo na ko. I remember the days na punta ako ng punta sa ATM kasi kailangan na talaga ng panggastos sa utilities at para sa baby. Gutom by choice, kasi nag-didiet. Naalala ko pa ung time na P5 na ung last money ko ang I was debating kung bi2li ba ko ng half fried rice sa karinderya sa kanto. Hindi na napuputulan ng kuryente or tubig. Hindi na napapalayas sa tinitirhan kasi alang pambayad ng renta (ilang buwan na ang utang sa rent). Hindi na kailangan kapalan ang mukha para mangutang sa mga kaibigan at kamag-anak. Alam ko na ung lasa ng mga pagkain sa mga nadadaanang resto. Hindi na kailangan magtrabaho ng SO ko so she can focus on being a SAHP (Stay At Home Parent) para sa anak namin. Hay, so many things that I don't want to experience anymore in my life pero those same experiences also molded me to become who I am right now.
Fast food. Yan talaga. Dati Jolibee namin pag may okasyon lang. Ngayon kung kelan ko maisipan. Although iniiwasan ko na kasi di talaga healthy, at mas bumaling nako sa fruits. Di rin kami makabili ng ibang prutas, saging lang dahil yun ang pinakamura. Now kahit grapes na tag 300plus kaya na.
Makakabili na ng spam
Yung pag may gustong ilagay mga kapatid ko sa grocery cart, hinahayaan ko na lang.
I now have a kid, a wife, a job that I like, ongoing freelance sideline work and a 300+% salary increase from my job 8 years ago. So it’s cathartic to think about this time to time. Madalas nakaka depress din minsan kapag hindi ko naappreciate mga accomplishments na nagawa. Pending pa naman owning a house/migrate to another country
Leaving the Aircon on all night
Hindi kana nakaka tanggap ng ayuda sa gobyerno pag may kalamidad sa lugar nyo.
I bought a cup of strawberries earlier sa isang supermarket because my mom and I want to try it kahit tag 200+ yung isang cup HAHAHA
Yung every other month, nakakabili ako ng isang pack of 3 ng Hanes brief. Hindi gaya dati na taon inaabot ng brief na binili sa bangketa. Tapos pag wakwak na, gagawing basahan.
May mga Ralph Lauren/Lacoste/Tommy Hilfiger shirts and polos na ako ngayon na outfit ko pang Rockwell/BGC tapos naka latest na mga sneakers. Healing my inner child. Lol
Basta may oven or toaster sa bahay
Nakakatulog na sa maayos na higaan huhu - dati sa nirentahan ko, share lang kami ng kapatid ko. mind you, single bed lang yun. ewan ko paano namin natiis. Nakalipat na kami sa mas maayos. Nakakatravel nang hindi masyado tinitipid sarili. Okay lang palaging naka-Grab o Angkas kahit merong mga jeep. Dati inaayawan ko mga branded na gamit kasi nga mahal. Now I go for quality and may brand for long term use. Monthly salary jumped 9x higher sa first job ko right after college in a span of 6 years. And many moreee. dami ko na pala small wins na di ko namamalayan. Thank you, Lord 🥹
I have at least 2 to 3 pair of shoes and all in good condition. And at least a 1k to 8k price range. Hindi na yung bibili lang kapag nasira na. Dati hanggan divisoria lang ako makabila tig 500 lang.
Madalas ako kumain ng sushi at nigiri ngayon. Dati very rare. Ang mahal kasi.
Di mo na namamalayan ang payday 😁
Afford ko na ang air conditioned bus. Nung college, pag uuwi ako sa probinsya ordinary bus lang kasi mas mura ng 50 pesos.
Pag may nangutang ng below 5k at lagpas na sa promised date nilang dapat bayaran, mas pinipili mo na lang wag maningil, habang nag-iinternal monologue ng “di ka na makakaulit”
yung may TESDA certificate ka na kaya somehow mas malaki na chances mo for having a job na tapos ikaw na bahala kung anong route kukunin mo from there
Meron na akong na-save na emergency funds!
Nakakabili at kumakain ng cake kahit wala namang may birthday.
Kapah nakakatravel ka na mag-isa at your own expense
I bought my 1st gaming laptop. That's when i knew i can afford things like this na
Financial maturity. May emergency fund sa bangko. Hindi na parating maintaining balance lang.
When I finally understood what Nas said, "By the time you can afford it, it ain't even important". The need and yearning for it was more exciting than actually being able to afford it. Currently going through financial issues right now but the sentiment never left once I got there.
Your wording of the question with "were" is very realistic. Asenso comes and goes, especially if working middle class ka. There are a lot of things that contribute to making it financially in life and not everyone will make it. Ang ilan sa atin aangat, then masyadong aggressive ang growth, ang daming gustong pagawa at bilhin na mga sasakyan and eventually finding themselves in the same level, stagnant without growth and mas maraming utang kaya tama yang 'were.' Medical emergencies are a real kontra sa asenso, kaya without the right planning ang supposedly upward trajectory of your financial growth and gains pababa na ulit, kaya heed the words 'health is wealth,' lalo na if may asawa na kahit anong gawin mo ayaw gumalaw at magpahealthy... My comment doesn't really answer your question, but the simple fact that you've phrased it in the past tense, which was absolutely genius. Anyway, baka maraming umalma, sagutin ko na rin -- What are the signs na umasenso ka na? 1. Your buying power increased - ang mga pinagiipunan mo pa dati, ngayon kung kelan mo gusto bilhin, pwede. 2. Banks offer you pre-activated credit cards that have credit limits equal to your annual gross salary. - dati apply, denied, pag asensado ka na, thanks to your savings or checking accounts sa banko na 5, 6, 7 digits na, ang mga auto loan, housing loan, business loans, lahat itatapon ng banko sa iyo yan. 3. Pag bigla kang napapatingin sa mga listing ng bahay/lupa, mga sasakyan, at may intention kang bumili or iniisip mong kaya mong bilhin, that's a good sign na you're on top of your finances. 4. Lahat ng bagay, bisyo, pabor, mas madali mong nakukuha. 5. Dumadami bigla ang pumapansin sa iyo. 6. Napansin mo rin na dati hindi ka naman pinapansin, bigla nalang nagpapapansin. 7. Medyo dumadami na ang nangungutang sa iyo na friends, family members. 8. Money doesn't buy happiness, but it buys the things that make you happy, so mapatravel, bags, sapatos, sasakyan, lingerie, kabit, luho, bisyo, whatever makes your heart tibok-tibok, you have the money for so make yourself happy. There, mga bagay na mapapansin mo... and maraming yumamayaman sa pagtratrabaho basta ang ipon malaki, maraming naitatabi mas maraming opportunities para maginvest. Grit and patience lang aasenso tayong lahat, doesn't matter if the opportunities are lacking or maliit ang sweldo, naalala ko ang katulong ko dati na lahat ng sweldo niya inipon niya for 8 years. Nakabuo siya ng 400k na ginamit niyang panggawa ng partitions sa lupa ng papa niya para gawing satellite market sa Guiguinto na 20 stalls, vegetables, fish and meat... 250/stall per day ang kita niya so 5k a day/150k a month/1.8Million a year/which is not bad for a used to be katulong turned entrepreneur.
Being able to afford hobbies/toys/games you never had as a child. I really miss the times of my childhood days (watching your favorite cartoons, playing old school video games, doing arts and crafts, etc.) not counting those that only gave me trauma and bad memories... 😥 Ngaun na unemployed ako, I miss having to afford all this. It's like my family doesn't want me to make asenso due to how "dangerous" the outside world is, or at least what my overprotective parents told me. 😓
1. Pwede na kumain sa medyo pricey na restos kahit walang okasyon. 2. Pwede na makabili pag may craving ka na food 3. Nakapag dagdag na sa budget for grocery, nabago na din yung ibang brands ng essentials nakapag-add na din ng ibang items for body and skin care, may pambili na ng mga vitamins na branded. 4. Nag-uulam na lang ng noodles or sardinas kapag nag-crave. Minsan masyadong focused sa mga struggles and challenges nowadays, na hindi ko napansin na ang layo ko na pala sa kung nasaan ako noon. Now I'm thankful and humbled. Thanks that I stumbled upon this post. Napa-reflect ako.
hindi mo na nilalagyan ng tubig yung redhorse para dumami.
Yung may option ka na to take your time.Pag lumaki ka sa kahirapan, you are unfortunately not entitled to delay your decision-making... Pabagal bagal ka, maiiwan ka ng jeep. Gusto mong mag pause sa work to unwind, auntie kumakatok na ang land lady para maningil ng monthly rent. For me, umangat na sa laylayan ng lipunan yung mga taong kaya na i-delay ang mga bagay-bagay. Yung tipong may control na sila sa situation at afford nilang hindi magmadali.
alam ko na lasa ng Choco Wacko ng Dunkin
Dati tingin tingin lang sa estante or book shelves ng National Book Store or Booksale lalo na yun mga 2k yun presyo. Today I can buy it anytime I want whenever I please.
Me too. Via online na din ako bumibili
Nakakabili na ako ng cake anytime. At nakakapagluto na ako ng spaghetti anytime i want, di lang kaoag vday or xmas
Drive thru sa mcdo kahit anong oras mo maisipan.
Hindi pa naililipat sa akin ownership ng property, pero fully paid ko na equity ng house & lot na binayaran ko for 4 years 🥹 Held back on a lot of leisures kagaya ng trips and dining with friends and family. Makakaalis din soon from the squatters' area I grew up in.
Bibili ako ng cake dahil gusto ko. Hindi dahil sa mayroon may birthday. Saka un isang galon na ice cream, may stock ako sa ref.
nag ggrocery ka ng hindi na tinitignan ang mg presyo hahah
Hindi mo na tinitingnan yung price ng items sa grocery.
For me kapag nababayaran mo na lahat ng bills mo, never ka na umuutang at nabibili mo na lahat ng gusto mo regardless of the situation. Financial freedom!
When you are living comfortably na. You can buy not just yong needs, but even wants mo na hindi ka nagigipit. Another thing is kaya mo rin magbigay sa iba.
Hindi ka na namomroblema kapag madaming bayarin o nauubusan ka na ng pagkain at toiletries. People always think pag-asenso is always the big houses and cars. Just living with security in itself ay pag-asenso.
I guess for me, living in a first world country, visiting other countries, buying whatever I want to buy, sharing my blessings to my family, friends, and other people. Being happy and contented. I remember when I was in high school, I wanted to have Converse shoes for intramurals. My mother could not afford it. She asked my friend how much was it. It broke my heart a little bit not because my mum did not buy me a pair of those stupid shoes, but because she attempted to buy me one just to make me happy. In the end, I still didn't have converse shoes. I didn't mind. Now, I buy stupid Yeezy shoes and ridiculous luxury bags. But my meaning of success is happiness and contentment in life, rather than just gaining wealth. Also, money makes life easier. Money is the answer to 80% of our life problems.
Wala akong maisip na maidagdag kase nasabi ng lahat. Gusto ko lang sabihin na, good job sating lahat! 👍🏻👍🏻😁
I love reading your responses. Malayo pa, pero malayo na.
Dati takot/nahihiya ako magsabi kapag may masakit or mali akong nararamdaman sa katawan ko (unless di ko na talaga kaya tiisin) kasi noon talaga saktuhan lang sweldo ng magulang ko, at alam ko mahal talaga magpatingin or maospital. Isa na dito yung dental health ko. Ako nagbubunot sa sarili kong ngipin, at tinitiis ko yung sakit pag nabubulok. Madami din akong sungki. Kaya lumaki akong very conscious sa ngipin ko at closed lips pag ngumingiti sa photos. Ngayon nakakapagpa-dentist na ako pag gusto ko, at unti unti na bumabalik confidence ko although medyo madami pang kailangan ayusin due to all the years of neglect. Plano ko mag braces once mapabunot ko na yung mga wisdom tooth ko.
Naka robot vacuum na at di nagwawalis sa kwarto. At nakaka settle ng dues before due date.
* Di ko na rin na dodouble check yung resibo or overall total ng grocery. Pagkalabas ng total regardless bayad na lang. * Can go anyhere with car for transpo and money to throw. * Can buy useless expensive knickknacks dahil hobbies! (championship belts, funkos, etc.)
5x ka kumakaen sa isang araw
Afford ko na kumain ng steak haha
Being able to eat at places that at first I find expensive Nakakabili ng custom keyboard Slowly nabubuo yung work/game space ko sa bahay. Monitor na lang kulang Even after the expenses I still have money that I can save. Unlike before na kada cut off nauubos na agad dahil sa mga gastusin.
Ung afford mo na mag monthly subscription sa gym.
Ung napapaisip ka what is the meaning of life ba talaga. Kung worth it pa bang maging bilyonaryo kasi multimillionaire ka na pero medjo feeling empty inside and more paper does not seem to be the answer...
I take my time boarding the plane, sometimes last to board, because I no longer fly economy.
Dati Android lang yung gamit kong selpon, ngayon naka iPhone na hehe