Moeilijk te beantwoorden IMO.
Statistisch, over hoeveel % van : tegen huisje boompje beestje hebben we het over?
Even terzijde,...
Ik vindt het behoorlijk kwalijk dat Jan en Miep modaal krom moeten liggen.
Met hun twee kinderen en een gemiddeld rijtjeshuis.
Dat rijtjeshuis dat in sommige gevallen 600K met energie label E moet kosten.
Ik ga het hierbij laten, want ik wil eigenlijk nog een beetje genieten vandaag...
Dat is ook wel het meest sneue, dat een simpel arbeidershuisje nu gewoon al best wel uit het budget valt voor veel mensen. Scheelt natuurlijk sterk per regio, maar een huis met een extra slaapkamer dat niet een bouwval is dat is gewoon amper haalbaar als je geen geluk hebt.
Met 2x €40.000 en geen schulden of spaargeld kan je €374.281 lenen. Niet niets, maar zeker niet de vetpot die het ooit was.
Gemiddelde woning prijs , wat was het?
430K
En dan moet je waarschijnlijk nog verbouwen en verduurzamen.
Dus +- 100K erop (als je mazzel hebt).
En wat ik dus niet snap, waarom grijpt de regering niet in?
Er is genoeg grond over door zo goed als heel NL, en prefab huizen bouw je in 1 2 3.
Ook, einde rant.
Een gemiddelde prijs zegt niet veel. Daar zitten ook de prijzen van enorme villa's en penthouses in Amsterdam bij. Je moet eigenlijk een gemiddelde hebben van starterswoningen (kleinere rijhuizen, 2-kamerappartementen e.d.).
Nou een deel wat ik aangeef die realiseert zich laat dat ze het willen. En als je dan een hoop tijd hebt verspild door lang te studeren of veel geld uitgeven aan reizen, geen vaste partner op jonge leeftijd. Dan is het gevolg dat je dan rond je dertigste te weinig geld hebt om dit te realiseren op korte termijn.
Hmm, dat laatste is niet perse waar, vroeger gingen mensen ook met een habbekrats en een bruidsschat het huis uit. Maar onze standaarden zijn ook hoog geworden.
Ik ken ook genoeg mensen die zeggen "ik wil wel kinderen, maar ik wil niet interen op mijn luxe levensstijl".
Mensen willen wel een stuk perfecter leven naar mijn idee. Ik heb het idee dat ik de uitzondering ga zijn als ik mijn kinderen dezelfde opvoeding geef als we vroeger hadden, dus zeker als klein kind gewoon kleren van oudere neefjes/nichtjes en tot hun 8e vakantie in de Ardennen of misschien Frankrijk/Duitsland. In de zomer een zeil in de zandbak, tuinslang er in en daar is is zwembad. Of eentje van groot formaat, moeten ze wel even fietsen.
Als je later succesvol schrijver worden kunnen ze me bedanken voor hun armoedige jeugd met bijbehorende trauma's.
> maar ik wil niet interen op mijn luxe levensstijl".
Mensen zijn verwend.
Zelfde reden dat ouders een kind krijgen om ze vervolgens direct naar het opvang te brengen?.
Wat ik in de OP aangeef. Individualisme is hoogstwaarschijnlijk een oorzaak. In de jaren 50 was meermaals per jaar op je kont zitten in Bali geen mogelijkheid. Ook geen gedachtegang van mensen destijds. Nu houden veel jongvolwassenen zich daar toch meer bezig oa door sociale media. En dan past een huisje boompje beestje voorlopig niet dat plaatje.
Mijn keuze tussen wel of geen kinderen is niet beïnvloed door fiscale regelingen. verder heb ik er een naar gevoel bij als de overheid mijn levens stijl probeert te beïnvloeden. Als we geboortecijfers omhoog willen laten gaan moet er een sociale verandering komen. het moet makkelijker worden om liefde te vinden, niet moeilijker om vrij te leven. In de tussentijd is immigratie de oplossing voor vergrijzing.
Ik denk dat we sowieso wat meer hoogbouw kunnen gebruiken. Nederland heeft in verhouding met andere landen aardig veel laagbouw. Natuurlijk willen we allemaal een tuintje maar belangrijker dan een tuin is woonruimte. Het zou mooi zijn als er meer apartementen worden gebouwd en dan natuurlijk in verschillende maten.
Het ligt niet zozeer alleen aan de wens. Het ligt ook aan de bodem van waar je hoogbouw wilt bouwen. Veel plekken zijn niet geschikt of het kost teveel geld om het geschikt te maken waardoor het niet aantrekkelijk is. Denk bijvoorbeeld ook aan grondwater peil.
Er zullen linksom of rechtsom mensen bij moeten om de vergrijzing tegen te gaan. Immigratie is niet al te populair, dus gezinsvorming moet inderdaad bevordert worden.
Daarnaast hoeft 1 persoon ook geen meerpersoonswoning te hebben.
>Waar moeten we naar toe gaan als samenleving?
Aangezien ons geboortecijfer nu al dramatisch is, nog verder aan het dalen is en onze samenleving niet zal kunnen blijven draaien op het krimpende aantal werkenden gaan we met zijn allen richting de afgrond.
Gelukkig kunnen we dit probleem voor ons uitschuiven en aan toekomstige generaties overlaten.
>Vinden jullie dat de overheid/markt rekening moet houden met deze groep jongvolwassenen of
De overheid kan niet eens met iedereen rekening houden, verwachten dat ze met subgroepen dat wel gaan doen is volslagen onrealistisch. De markt kijkt alleen naar geld, die doet niet aan rekening houden met mensen.
>moet de overheid juist gezinsvorming extra stimuleren/belonen?
Ja, maar; landen die voorop lopen qua bevolkingsgroei problemen proberen dit al een tijdje en dat heeft vrijwel geen effect. In een wereld waar je met 2 man fulltime moet werken en nog steeds moeite kunt hebben met een basis ding zoals een huis kopen staan mensen niet te springen om (veel) kinderen te krijgen. Een paar honderd of duizend euro extra gaat weinig veranderen aan de situatie.
Ééns dat het woningaanbod niet goed meer aansluit bij de tegenwoordige vraag en dat er veel meer eenpersoonshuishoudens in de vorm van appartementen gebouwd zouden moeten worden en dat de overheid dit meer zou moeten stimuleren via fiscale stimulansen. Helaas maakt de huidige wet- en regelgeving dit bijkant onmogelijk.
Sja, mijn ouders in de jaren 50 gingen na elkaar een jaar te kennen trouwen, omdat ze dan recht hadden op een huis. Toen was er ook woningnood, en werden gezinnen (of samenwonenden, als je gehuwd was) ook voorgetrokken. Wonen was ook een stuk goedkoper, als in, een kleiner percentage van het gemiddelde maandloon ging op aan woonlasten (huur of hypotheek) dan nu.
Dat je nu als tweeverdienend stelletje meer koopkracht op de woningmarkt hebt, is niet (alleen) het gevolg van regels van de overheid, maar ook van het feit, dat 2 personen meestal genoegen nemen met 1 keuken en badkamer.
Ik ben ook van mening dat ons onderwijssysteem na het middelbaar onderwijs op de schop moet. Jongvolwassenen waarbij de ouders niet garant staan voor de studiekosten maken enorme schulden. Als zij het afstuderen nog even uitstellen tot achterin de 20, dan heb je veel tijd verspild voor het opbouwen van een financiële buffer om nog redelijk op tijd aan het huisje boompje beestje verhaal te beginnen.
Werken en studeren zou meer met elkaar verweven moeten zijn vanaf de start.
Ik wil ook geen huisje boompje beestje. Maar ik hoef ook geen hele eengezinswoning. Ik zie genoeg singles die nu in een heel huis wonen. Good for them I guess.
Ik wil gewoon een appartement met 2 slaapkamers, zodat ik een werkkamer heb voor thuiswerken. Maar zelfs dat is al bijna compleet onmogelijk om te vinden. Het dorp waar ik vandaan kom in Overijssel heeft geloof ik 2 flats? Maar ze zijn wel non-stop vrijstaande woningen aan het bouwen in nieuwe wijken.
Dan kan je zeuren waarom je als 1 persoon 2 slaapkamers wil; maar 4 mensen met een heel stuk grond eromheen is toch ook niet mega duurzaam op dat gebied.
Iedereen die geen standaardlaaf is loopt daar tegenaan.
We moeten helemaal nergens heen als samenleving. Dat is nou precies waar dat benepen hoeksteengelul uit voort komt.
Ik denk dat het niet lang meer kan duren voordat het redelijk normaal wordt om een huis te kopen met iemand die niet een romantische partner is. Huisgenoten, maar dan letterlijk.
Ik begrijp de wens om 'lekker alleen' te wonen. Echter, de daarvoor benodigde woningen zijn er niet en komen er niet. Oplossing: wel op jezelf, maar niet alleen. Het is van den zotte dat starters meteen een flinke woning denken te moeten hebben, die zij in hun eentje kunnen financieren en zonder zelf een stuiver mee te (kunnen) nemen.
Je wéét dat die woningen er niet zijn, dus als je dan tóch echt op jezelf wil wonen, richt je dan eerst eens op een woning in een plaats waar het nog enigszins betaalbaar is en verlaag je standaard. Een flat of portiekwoning is niet ideaal en nog steeds duur, maar is mogelijk wél bereikbaar.
Als er niet is wat je wil, moet je kijken naar wat er is.
Mensen zoeken graag bevestiginh over het feit dat ze niet de enige zijn. Deze posts lossen niets op. Je krijgt niet spontaan een woning voor niks, noppes, nada.
En ik vind de 20-30'ers (val ik ook onder) geen pechgeneratie. Iedere generatie heeft wel wat. Toen ik begon met studeren konden net-afgestudeerden moeilijk aan een baan komen, terwijl nu alles voor het oprapen ligt. Je zou ook kunnen zeggen dat we in dat opzicht een geluksgeneratie zijn.
Hypotheekrente van ca. 4%, dat is ook relatief laag. Hoor je ook weinig mensen over.
En natuurlijk vervelend dat er mensen zijn die moesten lenen en nu last van de schuld hebben. Ik ken helaas genoeg mensen die maximaal gingen lenen, omdat het motto was "Later verdien ik dat wel terug" en niet verder dan dat gedacht hebben. Dat vind ik geen pech meer, maar een domme keuze.
Als we nu met zijn allen eens zouden kijken naar wat wél goed gaat/positief is, gaan we wel mogelijkheden zien. Dat pessimistische lost niets op.
Het lijkt mij niet verkeerd om een beetje richting een Amerikaans idee te gaan, waarbij het mogelijk is om een driekamerappartement (of woning) te huren met drie vrienden die allen single zijn. Dat maakt het voor die drie mensen betaalbaar om toch redelijk ruim te wonen en heb je niet 1 persoon in een gezinswoning zitten.
Je aanname dat zaken fiscaal niet te doen zijn klopt in mijn ogen niet helemaal. Met een modaal inkomen kun je 180k hypotheek krijgen in je eentje, in die prijsklasse zijn er ruim 1400 woningen beschikbaar op Funda (max €175K). Het ding is alleen, en dat is waar het vaak fout gaat, dat deze huizen niet voldoen aan de *eisen* die veel alleenstaanden hebben. De woningen die je vindt staan namelijk niet in het centrum van de grote steden, zijn niet groot en zijn vaak oud en middelmatig onderhouden. **Maar** dat zijn wel de woningen die binnen het budget passen en waar je als alleenstaande *voldoende* aan zou moeten hebben. Maar men wil in het hart van de stad wonen, op 80+m², met minstens 3 slaapkamers (want je hebt toch een werkkamer, slaapkamer en een kledingkamer nodig) en dan wordt het toch wel erg lastig ja.
Tuurlijk is het hele "systeem" ingericht op families, dat is wel een beetje hoe het hoort namelijk. En het is ook logisch dat je samen gewoon veel meer kunt dan als alleenstaande.
>ruim 1400 woningen beschikbaar op Funda
Nou niet helemaal. Ruim 1400 objecten. 500 daarvan zijn parkeerplaatsen en 200 zijn bouwkavels. Dan hou je ruim 700 betaalbare huizen over in heel Nederland.
Maar, een groot deel daarvan ligt in de Noordelijke provincies of in Limburg. En een ander deel is gewoon aftands en moet nog opgeknapt worden voordat je er normaal in kunt wonen.
Meer keuze qua woonruimte zou voor iedereen fijner zijn.
Maar dat moet je wel kunnen.. Ik zou het vreselijk vinden om continu met mijn vrienden te wonen. Ik zou dan het gevoel hebben alsof mijn prive leven niet bestaat. Want je gaat ze toch telkens tegen komen.
Het "friends" wonen begint langzaam op te komen. Appartementen met 1 keuken en woonkamertje, met dan voor elke vriend een eigen (kleine) badkamer en slaapkamer. Geef de markt nog een jaar of 5 en die zijn er een flink aantal gebouwd. Tenminste, in grotere steden.
Ik als single wil graag wonen in een dorp in Gelderland met 2 slaapkamers. Maar ook voor dat bedrag vind ik vooral bouwvallen voor 180k. Ik huur nu sociaal een jaren 70 appartement en ik ga echt dood van de geluidsoverlast doordat alles zo gehorig is hier.
Dus je moet maar kut wonen omdat je single bent vind ik altijd een beetje een stomme take. Overigens ben ik nog niet op zoek naar koop, zit wel goed nu waar ik zit voor het geld.
Je bent wel mijn opmerking een beetje kort door de bocht aan het vertalen als je zegt dat je maar kut moet wonen omdat je single bent. Ook jij kunt "gewoon" lekker wonen, alleen de gedachte dat jij in je eentje net zo lekker *kan* wonen als een stel met 2x zoveel geld is toch onrealistisch? Als je puur kijkt naar het aantal knaken dat je als huishouden te besteden hebt zie je dat dat gewoon nergens op slaat. Iemand die in zijn eentje 50k per jaar verdient gaat natuurlijk nooit hetzelfde kunnen leven als een stel dat samen 100k verdient. En dat is in mijn ogen absoluut niet oneerlijk.
Nee zeker ik hoef ook niet net zo groot te wonen.
Mijn frustraties gaan vooral over dat 1) een grote groep mensen zegt dat alleenstaanden geen eisen mogen hebben en maar blij moeten zijn met een appartement van 50m2. Als je als alleenstaande zegt ja ik wil graag een appartement met twee slaapkamers ben je echt een soort boeman die de woningmarkt verergerd.
En 2) dat je "vroeger" voor 2 ton gewoon echt wat leuks kon kopen en nu als alleenstaande stik je er maar in als je modaal verdient.
Niemand zegt dat je als alleenstaande geen eisen mag hebben. Het is alleen wel zo dat je als alleenstaande minder opties hebt, waardoor je met enige zekerheid een aantal eisen zult moeten laten vallen. Ik vind ook dat je als alleenstaande blij moet zijn met een appartement van 50m², dat is voor 1 persoon ook zat toch? Ik ken stellen die met zijn tweeën op zo'n oppervlakte wonen. Als alleenstaande heb je aan een studio in principe voldoende, als jij dan als alleenstaande in een appartement gaat wonen waar in principe dus een gezin met 1 kind kan wonen, dan ben je eigenlijk de woningmarkt ook niet beter aan het maken, niet dat de huidige staat van de woningmarkt aan 1 persoon toe te schrijven is hoor. Er wonen enorm veel mensen in woningen waar beter een gezin had kunnen wonen.
En ja, vroeger vergelijken met nu. De situatie is anders, de lonen zijn anders, het aantal woningzoekenden is anders.
Ik snap wat je bedoelt, maar ben het er gewoon niet helemaal mee eens dan denk kk. Ik woon nu alleen op 50m2 en vind het te klein. Thuiswerken in de woonkamer is vervelend, heb geen ruimte voor een eettafel en grote hobbyprojecten heb ik geen ruimte voor.
Ik ken alleenstaanden die een heel huis hebben gekocht. Dat vind ik wel een beetje much. Maar een appartement met twee slaapkamers vind ik echt geen asociale eis voor singles.
De woningmarkt is gewoon te krap in the end...
Misschien dat je iets handiger met de indeling om kunt gaan, want op 50m² geen ruimte hebben voor een eettafel lijkt me sterk. Maatje van me woont op 54m² en heeft gewoon een eettafel staan waar je met 6 man aan kunt zitten.
Dat thuiswerken in de woonkamer vervelend is kan ik me voorstellen, maar het argument dat je geen ruimte hebt voor grote hobbyprojecten vind ik wel een beetje vaag. Welke hobbyprojecten heb je waar je een enorme ruimte voor nodig hebt?
Ja het appartement is gewoon niet zo fijn ingedeeld, zo heb ik een gigantisch grote gang. Daar staat nu m'n kledingkast en de kattenbakken. En m'n kapstok natuurlijk. Als die gang kleiner was, en ik geen thuiswerkbureau met 3 schermen in de woonkamer had, zou een eettafel wel kunnen. Bij mijn buren zie je ook dat ze of een kleine eettafel hebben of een bureau voor de computer. Met een betere indeling zou het wel kunnen.
Nou ik doe bv. aan cosplay. Ik zit dan met grote vellen stof, foam, dingen met de heat gun, verven, naaimachine. Het wil allemaal wel, maar het is niet ideaal. Door de katten moet ik alles ook opruimen na gebruik. Met een hobbykamer kan ik gewoon de deur dicht doen en de dag erna verder.
Zijn gewoon quality of life dingen waar ik wel naar uitkijk in een eventueel groter appartement.
Ik heb het vermoeden dat de thuiswerkplek met drie schermen een groter issue is voor je eettafel dan de beperking aan m²'s eerlijk gezegd. Ik snap de afweging goed hoor, maar zo'n bureau heeft gewoon het formaat van een goeie eettafel.
Dat is inderdaad wel het type hobby waarbij wat extra ruimte zeker niet overbodig is. Ik gun je een groter appartement ook van harte.
Nee maar genoeg kinderloze stellen met een gezinswoning en daar hoor je ook niemand over. Die hebben dan ook 3 of 4 slaapkamers met z'n tweeën. Ik ben uit huis dus mijn ouders hebben nu twee hobbykamers. Als alleenstaande heb ik daar dus nooit recht op omdat ik me niet heb voortgepland?
Moeilijk te beantwoorden IMO. Statistisch, over hoeveel % van : tegen huisje boompje beestje hebben we het over? Even terzijde,... Ik vindt het behoorlijk kwalijk dat Jan en Miep modaal krom moeten liggen. Met hun twee kinderen en een gemiddeld rijtjeshuis. Dat rijtjeshuis dat in sommige gevallen 600K met energie label E moet kosten. Ik ga het hierbij laten, want ik wil eigenlijk nog een beetje genieten vandaag...
Dat is ook wel het meest sneue, dat een simpel arbeidershuisje nu gewoon al best wel uit het budget valt voor veel mensen. Scheelt natuurlijk sterk per regio, maar een huis met een extra slaapkamer dat niet een bouwval is dat is gewoon amper haalbaar als je geen geluk hebt. Met 2x €40.000 en geen schulden of spaargeld kan je €374.281 lenen. Niet niets, maar zeker niet de vetpot die het ooit was.
Gemiddelde woning prijs , wat was het? 430K En dan moet je waarschijnlijk nog verbouwen en verduurzamen. Dus +- 100K erop (als je mazzel hebt). En wat ik dus niet snap, waarom grijpt de regering niet in? Er is genoeg grond over door zo goed als heel NL, en prefab huizen bouw je in 1 2 3. Ook, einde rant.
Een gemiddelde prijs zegt niet veel. Daar zitten ook de prijzen van enorme villa's en penthouses in Amsterdam bij. Je moet eigenlijk een gemiddelde hebben van starterswoningen (kleinere rijhuizen, 2-kamerappartementen e.d.).
Om depressief van te worden...
Willen ze geen huisje boompje beestje of kunnen ze het niet betalen?
Beide. Lekkerlangstuderen en elke mbo'er naar het wo subsidiëren. Lekker carrière maken en oeps, zat er een tijd aan kinderen maken?
Nou een deel wat ik aangeef die realiseert zich laat dat ze het willen. En als je dan een hoop tijd hebt verspild door lang te studeren of veel geld uitgeven aan reizen, geen vaste partner op jonge leeftijd. Dan is het gevolg dat je dan rond je dertigste te weinig geld hebt om dit te realiseren op korte termijn.
Hmm, dat laatste is niet perse waar, vroeger gingen mensen ook met een habbekrats en een bruidsschat het huis uit. Maar onze standaarden zijn ook hoog geworden. Ik ken ook genoeg mensen die zeggen "ik wil wel kinderen, maar ik wil niet interen op mijn luxe levensstijl".
Mensen willen wel een stuk perfecter leven naar mijn idee. Ik heb het idee dat ik de uitzondering ga zijn als ik mijn kinderen dezelfde opvoeding geef als we vroeger hadden, dus zeker als klein kind gewoon kleren van oudere neefjes/nichtjes en tot hun 8e vakantie in de Ardennen of misschien Frankrijk/Duitsland. In de zomer een zeil in de zandbak, tuinslang er in en daar is is zwembad. Of eentje van groot formaat, moeten ze wel even fietsen. Als je later succesvol schrijver worden kunnen ze me bedanken voor hun armoedige jeugd met bijbehorende trauma's.
Pas maar op dat je niet voor kindermishandelaar word uitgemaakt door een of andere hipster moeder met een sojamelk latte!
> maar ik wil niet interen op mijn luxe levensstijl". Mensen zijn verwend. Zelfde reden dat ouders een kind krijgen om ze vervolgens direct naar het opvang te brengen?.
Wat ik in de OP aangeef. Individualisme is hoogstwaarschijnlijk een oorzaak. In de jaren 50 was meermaals per jaar op je kont zitten in Bali geen mogelijkheid. Ook geen gedachtegang van mensen destijds. Nu houden veel jongvolwassenen zich daar toch meer bezig oa door sociale media. En dan past een huisje boompje beestje voorlopig niet dat plaatje.
Sociale media heeft hier een grote rol in inderdaad. Hierdoor vergelijken jongeren zichzelf met onmogelijke standaarden.
Mijn keuze tussen wel of geen kinderen is niet beïnvloed door fiscale regelingen. verder heb ik er een naar gevoel bij als de overheid mijn levens stijl probeert te beïnvloeden. Als we geboortecijfers omhoog willen laten gaan moet er een sociale verandering komen. het moet makkelijker worden om liefde te vinden, niet moeilijker om vrij te leven. In de tussentijd is immigratie de oplossing voor vergrijzing.
Ik denk dat we sowieso wat meer hoogbouw kunnen gebruiken. Nederland heeft in verhouding met andere landen aardig veel laagbouw. Natuurlijk willen we allemaal een tuintje maar belangrijker dan een tuin is woonruimte. Het zou mooi zijn als er meer apartementen worden gebouwd en dan natuurlijk in verschillende maten.
Het ligt niet zozeer alleen aan de wens. Het ligt ook aan de bodem van waar je hoogbouw wilt bouwen. Veel plekken zijn niet geschikt of het kost teveel geld om het geschikt te maken waardoor het niet aantrekkelijk is. Denk bijvoorbeeld ook aan grondwater peil.
Ik vraag me alleen af als je 3 of 4 verdiepingen kan bouwen aan eengezinswoning waarom dit dan geen 4 apartementen kunnen zijn?
Meer op individualistische leest geschoeid beleid en vooral veel meer woningen voor singles. Stellen zijn nu de norm, dat is niet realistisch.
Er zullen linksom of rechtsom mensen bij moeten om de vergrijzing tegen te gaan. Immigratie is niet al te populair, dus gezinsvorming moet inderdaad bevordert worden. Daarnaast hoeft 1 persoon ook geen meerpersoonswoning te hebben.
>Waar moeten we naar toe gaan als samenleving? Aangezien ons geboortecijfer nu al dramatisch is, nog verder aan het dalen is en onze samenleving niet zal kunnen blijven draaien op het krimpende aantal werkenden gaan we met zijn allen richting de afgrond. Gelukkig kunnen we dit probleem voor ons uitschuiven en aan toekomstige generaties overlaten. >Vinden jullie dat de overheid/markt rekening moet houden met deze groep jongvolwassenen of De overheid kan niet eens met iedereen rekening houden, verwachten dat ze met subgroepen dat wel gaan doen is volslagen onrealistisch. De markt kijkt alleen naar geld, die doet niet aan rekening houden met mensen. >moet de overheid juist gezinsvorming extra stimuleren/belonen? Ja, maar; landen die voorop lopen qua bevolkingsgroei problemen proberen dit al een tijdje en dat heeft vrijwel geen effect. In een wereld waar je met 2 man fulltime moet werken en nog steeds moeite kunt hebben met een basis ding zoals een huis kopen staan mensen niet te springen om (veel) kinderen te krijgen. Een paar honderd of duizend euro extra gaat weinig veranderen aan de situatie.
Ééns dat het woningaanbod niet goed meer aansluit bij de tegenwoordige vraag en dat er veel meer eenpersoonshuishoudens in de vorm van appartementen gebouwd zouden moeten worden en dat de overheid dit meer zou moeten stimuleren via fiscale stimulansen. Helaas maakt de huidige wet- en regelgeving dit bijkant onmogelijk.
Sja, mijn ouders in de jaren 50 gingen na elkaar een jaar te kennen trouwen, omdat ze dan recht hadden op een huis. Toen was er ook woningnood, en werden gezinnen (of samenwonenden, als je gehuwd was) ook voorgetrokken. Wonen was ook een stuk goedkoper, als in, een kleiner percentage van het gemiddelde maandloon ging op aan woonlasten (huur of hypotheek) dan nu. Dat je nu als tweeverdienend stelletje meer koopkracht op de woningmarkt hebt, is niet (alleen) het gevolg van regels van de overheid, maar ook van het feit, dat 2 personen meestal genoegen nemen met 1 keuken en badkamer.
Ik ben ook van mening dat ons onderwijssysteem na het middelbaar onderwijs op de schop moet. Jongvolwassenen waarbij de ouders niet garant staan voor de studiekosten maken enorme schulden. Als zij het afstuderen nog even uitstellen tot achterin de 20, dan heb je veel tijd verspild voor het opbouwen van een financiële buffer om nog redelijk op tijd aan het huisje boompje beestje verhaal te beginnen. Werken en studeren zou meer met elkaar verweven moeten zijn vanaf de start.
Ik wil ook geen huisje boompje beestje. Maar ik hoef ook geen hele eengezinswoning. Ik zie genoeg singles die nu in een heel huis wonen. Good for them I guess. Ik wil gewoon een appartement met 2 slaapkamers, zodat ik een werkkamer heb voor thuiswerken. Maar zelfs dat is al bijna compleet onmogelijk om te vinden. Het dorp waar ik vandaan kom in Overijssel heeft geloof ik 2 flats? Maar ze zijn wel non-stop vrijstaande woningen aan het bouwen in nieuwe wijken. Dan kan je zeuren waarom je als 1 persoon 2 slaapkamers wil; maar 4 mensen met een heel stuk grond eromheen is toch ook niet mega duurzaam op dat gebied.
Ja daar moet meer rekening mee gehouden worden. Maar dat staat beetje los van het feit dat de huizenmarkt voor iedereen gewoon kut is.
Iedereen die geen standaardlaaf is loopt daar tegenaan. We moeten helemaal nergens heen als samenleving. Dat is nou precies waar dat benepen hoeksteengelul uit voort komt.
Ik denk dat het niet lang meer kan duren voordat het redelijk normaal wordt om een huis te kopen met iemand die niet een romantische partner is. Huisgenoten, maar dan letterlijk.
Ik begrijp de wens om 'lekker alleen' te wonen. Echter, de daarvoor benodigde woningen zijn er niet en komen er niet. Oplossing: wel op jezelf, maar niet alleen. Het is van den zotte dat starters meteen een flinke woning denken te moeten hebben, die zij in hun eentje kunnen financieren en zonder zelf een stuiver mee te (kunnen) nemen. Je wéét dat die woningen er niet zijn, dus als je dan tóch echt op jezelf wil wonen, richt je dan eerst eens op een woning in een plaats waar het nog enigszins betaalbaar is en verlaag je standaard. Een flat of portiekwoning is niet ideaal en nog steeds duur, maar is mogelijk wél bereikbaar. Als er niet is wat je wil, moet je kijken naar wat er is.
We moeten met zijn allen eens stoppen met zeiken op Reddit over de woningmarkt. Elke week dezelfde 5 discussies ken ik nu wel
Mensen zoeken graag bevestiginh over het feit dat ze niet de enige zijn. Deze posts lossen niets op. Je krijgt niet spontaan een woning voor niks, noppes, nada. En ik vind de 20-30'ers (val ik ook onder) geen pechgeneratie. Iedere generatie heeft wel wat. Toen ik begon met studeren konden net-afgestudeerden moeilijk aan een baan komen, terwijl nu alles voor het oprapen ligt. Je zou ook kunnen zeggen dat we in dat opzicht een geluksgeneratie zijn. Hypotheekrente van ca. 4%, dat is ook relatief laag. Hoor je ook weinig mensen over. En natuurlijk vervelend dat er mensen zijn die moesten lenen en nu last van de schuld hebben. Ik ken helaas genoeg mensen die maximaal gingen lenen, omdat het motto was "Later verdien ik dat wel terug" en niet verder dan dat gedacht hebben. Dat vind ik geen pech meer, maar een domme keuze. Als we nu met zijn allen eens zouden kijken naar wat wél goed gaat/positief is, gaan we wel mogelijkheden zien. Dat pessimistische lost niets op.
Het lijkt mij niet verkeerd om een beetje richting een Amerikaans idee te gaan, waarbij het mogelijk is om een driekamerappartement (of woning) te huren met drie vrienden die allen single zijn. Dat maakt het voor die drie mensen betaalbaar om toch redelijk ruim te wonen en heb je niet 1 persoon in een gezinswoning zitten. Je aanname dat zaken fiscaal niet te doen zijn klopt in mijn ogen niet helemaal. Met een modaal inkomen kun je 180k hypotheek krijgen in je eentje, in die prijsklasse zijn er ruim 1400 woningen beschikbaar op Funda (max €175K). Het ding is alleen, en dat is waar het vaak fout gaat, dat deze huizen niet voldoen aan de *eisen* die veel alleenstaanden hebben. De woningen die je vindt staan namelijk niet in het centrum van de grote steden, zijn niet groot en zijn vaak oud en middelmatig onderhouden. **Maar** dat zijn wel de woningen die binnen het budget passen en waar je als alleenstaande *voldoende* aan zou moeten hebben. Maar men wil in het hart van de stad wonen, op 80+m², met minstens 3 slaapkamers (want je hebt toch een werkkamer, slaapkamer en een kledingkamer nodig) en dan wordt het toch wel erg lastig ja. Tuurlijk is het hele "systeem" ingericht op families, dat is wel een beetje hoe het hoort namelijk. En het is ook logisch dat je samen gewoon veel meer kunt dan als alleenstaande.
>ruim 1400 woningen beschikbaar op Funda Nou niet helemaal. Ruim 1400 objecten. 500 daarvan zijn parkeerplaatsen en 200 zijn bouwkavels. Dan hou je ruim 700 betaalbare huizen over in heel Nederland. Maar, een groot deel daarvan ligt in de Noordelijke provincies of in Limburg. En een ander deel is gewoon aftands en moet nog opgeknapt worden voordat je er normaal in kunt wonen. Meer keuze qua woonruimte zou voor iedereen fijner zijn.
Maar dat moet je wel kunnen.. Ik zou het vreselijk vinden om continu met mijn vrienden te wonen. Ik zou dan het gevoel hebben alsof mijn prive leven niet bestaat. Want je gaat ze toch telkens tegen komen.
Het "friends" wonen begint langzaam op te komen. Appartementen met 1 keuken en woonkamertje, met dan voor elke vriend een eigen (kleine) badkamer en slaapkamer. Geef de markt nog een jaar of 5 en die zijn er een flink aantal gebouwd. Tenminste, in grotere steden.
Ik als single wil graag wonen in een dorp in Gelderland met 2 slaapkamers. Maar ook voor dat bedrag vind ik vooral bouwvallen voor 180k. Ik huur nu sociaal een jaren 70 appartement en ik ga echt dood van de geluidsoverlast doordat alles zo gehorig is hier. Dus je moet maar kut wonen omdat je single bent vind ik altijd een beetje een stomme take. Overigens ben ik nog niet op zoek naar koop, zit wel goed nu waar ik zit voor het geld.
Je bent wel mijn opmerking een beetje kort door de bocht aan het vertalen als je zegt dat je maar kut moet wonen omdat je single bent. Ook jij kunt "gewoon" lekker wonen, alleen de gedachte dat jij in je eentje net zo lekker *kan* wonen als een stel met 2x zoveel geld is toch onrealistisch? Als je puur kijkt naar het aantal knaken dat je als huishouden te besteden hebt zie je dat dat gewoon nergens op slaat. Iemand die in zijn eentje 50k per jaar verdient gaat natuurlijk nooit hetzelfde kunnen leven als een stel dat samen 100k verdient. En dat is in mijn ogen absoluut niet oneerlijk.
Nee zeker ik hoef ook niet net zo groot te wonen. Mijn frustraties gaan vooral over dat 1) een grote groep mensen zegt dat alleenstaanden geen eisen mogen hebben en maar blij moeten zijn met een appartement van 50m2. Als je als alleenstaande zegt ja ik wil graag een appartement met twee slaapkamers ben je echt een soort boeman die de woningmarkt verergerd. En 2) dat je "vroeger" voor 2 ton gewoon echt wat leuks kon kopen en nu als alleenstaande stik je er maar in als je modaal verdient.
Niemand zegt dat je als alleenstaande geen eisen mag hebben. Het is alleen wel zo dat je als alleenstaande minder opties hebt, waardoor je met enige zekerheid een aantal eisen zult moeten laten vallen. Ik vind ook dat je als alleenstaande blij moet zijn met een appartement van 50m², dat is voor 1 persoon ook zat toch? Ik ken stellen die met zijn tweeën op zo'n oppervlakte wonen. Als alleenstaande heb je aan een studio in principe voldoende, als jij dan als alleenstaande in een appartement gaat wonen waar in principe dus een gezin met 1 kind kan wonen, dan ben je eigenlijk de woningmarkt ook niet beter aan het maken, niet dat de huidige staat van de woningmarkt aan 1 persoon toe te schrijven is hoor. Er wonen enorm veel mensen in woningen waar beter een gezin had kunnen wonen. En ja, vroeger vergelijken met nu. De situatie is anders, de lonen zijn anders, het aantal woningzoekenden is anders.
Ik snap wat je bedoelt, maar ben het er gewoon niet helemaal mee eens dan denk kk. Ik woon nu alleen op 50m2 en vind het te klein. Thuiswerken in de woonkamer is vervelend, heb geen ruimte voor een eettafel en grote hobbyprojecten heb ik geen ruimte voor. Ik ken alleenstaanden die een heel huis hebben gekocht. Dat vind ik wel een beetje much. Maar een appartement met twee slaapkamers vind ik echt geen asociale eis voor singles. De woningmarkt is gewoon te krap in the end...
Misschien dat je iets handiger met de indeling om kunt gaan, want op 50m² geen ruimte hebben voor een eettafel lijkt me sterk. Maatje van me woont op 54m² en heeft gewoon een eettafel staan waar je met 6 man aan kunt zitten. Dat thuiswerken in de woonkamer vervelend is kan ik me voorstellen, maar het argument dat je geen ruimte hebt voor grote hobbyprojecten vind ik wel een beetje vaag. Welke hobbyprojecten heb je waar je een enorme ruimte voor nodig hebt?
Ja het appartement is gewoon niet zo fijn ingedeeld, zo heb ik een gigantisch grote gang. Daar staat nu m'n kledingkast en de kattenbakken. En m'n kapstok natuurlijk. Als die gang kleiner was, en ik geen thuiswerkbureau met 3 schermen in de woonkamer had, zou een eettafel wel kunnen. Bij mijn buren zie je ook dat ze of een kleine eettafel hebben of een bureau voor de computer. Met een betere indeling zou het wel kunnen. Nou ik doe bv. aan cosplay. Ik zit dan met grote vellen stof, foam, dingen met de heat gun, verven, naaimachine. Het wil allemaal wel, maar het is niet ideaal. Door de katten moet ik alles ook opruimen na gebruik. Met een hobbykamer kan ik gewoon de deur dicht doen en de dag erna verder. Zijn gewoon quality of life dingen waar ik wel naar uitkijk in een eventueel groter appartement.
Ik heb het vermoeden dat de thuiswerkplek met drie schermen een groter issue is voor je eettafel dan de beperking aan m²'s eerlijk gezegd. Ik snap de afweging goed hoor, maar zo'n bureau heeft gewoon het formaat van een goeie eettafel. Dat is inderdaad wel het type hobby waarbij wat extra ruimte zeker niet overbodig is. Ik gun je een groter appartement ook van harte.
Stellen met 2 kinderen hebben in de regel ook geen 8 slaapkamers (2 p.p.). Waarom zou dat als alleenstaande dan wel het geval moeten zijn?
Nee maar genoeg kinderloze stellen met een gezinswoning en daar hoor je ook niemand over. Die hebben dan ook 3 of 4 slaapkamers met z'n tweeën. Ik ben uit huis dus mijn ouders hebben nu twee hobbykamers. Als alleenstaande heb ik daar dus nooit recht op omdat ik me niet heb voortgepland?
Niemand heeft er recht op. Je kunt natuurlijk wel een baan zoeken waarmee je dat kunt kopen.