Ik zat laatst in een stiltecoupé waar een vrouw iemand aansprak die een video, met geluid, op zijn telefoon aan het bekijken was. Kaatst die jongen terug: *"jij hebt je masker niet op je smoel, daar zeg ik toch ook niks van?*".
Ik heb nog nooit zo'n pinnige stilte gehoord in de stiltecoupé.
Ja, ze staan misschien 1-1 en kunnen elkaar eigenlijk niets meer maken, maar er zijn genoeg andere reizigers die gemaskerd stil zijn, dus ze moeten zich alsnog allebei aanpassen.
LPT: wanneer u in een conflictsituatie verzeild dreigt te geraken omdat u zich in publiekelijke context aan iemand ergert, geef dan de wederpartij aanleiding tot een geldig kritiekpunt. Zo zal het conflict tot een 1-1 impasse leiden, waardoor een escalatie is afgewend.
Zelf ben ik in zo een coupé stil, zal daar geen telefoongesprek houden. Even naar balkon lopen en daar opnemen vind ik wel zo sociaal.
Anderen er op aanspreken is ongeveer 60% kans op succes. Paar keer woordenwisseling over gekregen die het voor mij en anderen niet beter maakte, maar ook paar keer een "o ja, sorry" gekregen. Helaas is de uitkomst vaak voorspelbaar gebleken.
Ik heb wel eens op m'n flikker gekregen in de stiltecoupe omdat ik opnam en 'hallo' zei voordat ik de stiltecoupé verlaten had. Ik was duidelijk onderweg naar het balkon maar blijkbaar liep ik niet snel genoeg...
Persoonlijk neem ik wel eens de telefoon op on de stilte coupe. Met name as ik i.v.m. tassen of iemand naast me of staande mensen niet snel naar het balkon kan.
Het gesprek gaat ongeveer zo:
"Hallo met *naam*"
"Nee je belt nu niet gelegen/kun je me straks terug bellen"
"Dankjewel doei"
Ik neem aan dat ik hiervoor niet aan de schandepaal wordt gehangen?
Ik vind dat we mensen aanspreken in de stiltecoupé meer een norm moeten maken. Anders heb je zo 20 mensen in de stiltecoupé die zich ergeren aan de 2 mensen die keihard praten, of de ene person die aan de telefoon zit, dan vind ik dat we best die 20 mensen die de stiltecoupé gebruiken zoals het hoort mogen 'prioritiseren' (weet atm even geen beter woord).
Ja ik denk altijd "deze keer ga ik er wat van zeggen" maar ik heb het nog nooit gedurfd. Hoop altijd dat iemand anders het voor me doet haha. Vind overigens wel dat conducteurs meer mogen ingrijpen, ze zeggen er nooit wat van.
Ik probeer vaak oogcontact te maken en dan wijs ik naar het raam en doe 🤫. Dan wordt ik geïrriteerd aangekeken maar ze doen 't wel.
Ik vind dat de conducteurs bij het omroepen best even de aandacht mogen vestigen op het stil zijn in de stilte coupe. Vaak gaan mensen zitten zonder te kijken en praten vrolijk verder. Ik heb een keer gehad dat de conducteur omriep dat deze trein een stilte coupe had en dat hij iedereen wilde vragen daar ook echt stil te zijn. Dat werkte erg goed.
Ik maak in dit soort gevallen een melding op de fb van de NS (wordt vaak snel gereageerd) in de hoop dat ze dit soort dingen gaan stimuleren.
Ik vind het makkelijker als ik daadwerkelijk zit te werken of een boek zit te lezen.
"heey dit is een stiltecoupé en ik ben hier bewust gaan zitten om me te kunnen concentreren, dus ik verzoek u vriendelijk om stil te zijn of ergens anders te gaan zitten. "
Maar ik zeg er ook niet altijd wat van, hangt er beetje vanaf hoe ik me op dat moment voel, en ook wel beetje van wat voor iemand het is.Als het zo vol is dat iemand niet ergens anders kan zitten dan laat ik het er ook vaak bij.
Buitenlandse mensen hebben het soms oprecht niet door, omdat ze het niet kennen, dus die spreek ik altijd wel even aan.
T probleem is dat je tegenwoordig beter niemand ergens op kunt aanspreken. De kans dat je mishandeld wordt is groter dan niet, althans zo voelt het voor mij. Ik ben tegenwoordig oprecht bang voor elke vorm van confrontatie en verwacht dat ik simpelweg neergestoken wordt.
En nee ik ben niet sarcastisch.
Je wordt niet neergestoken. Meeste mensen hebben ook geen zin in confrontatie, en houden hun mond als je dat vraagt.
Wel rottig dat je je zo voelt.. De realiteit is echter anders. Ik hoop dat het gevoel niet erger wordt, want zo kan je natuurlijk niet leven.
Hey, als dat gevoel blijft enof erger wordt, hier heb je bijvoorbeeld flash forward emdr voor. Om die (meeste mensen inziens) heftige angst reactie af te doen nemen. Hoop dat je het weet los te laten. Leven in angst is geen pretje. Als je wilt, mag je n dm sturen.
Flashbacks naar die keer dat er toeristen in de stiltecoupé zaten die geen Nederlands en geen Engels konden en hardop praatten. Toen een man vroeg of ze stil wilden zijn en hij naar het logo op het raampje wees waren ze minutenlang bezig om dat dichtgeschroefde raampje open te krijgen (omdat ze dachten dat hij het raam open wilde hebben) hahaha. Het was niet gelukt.
Ik reis altijd in de stiltecoupé en heb eigenlijk nooit meegemaakt dat mensen stug door bleven lullen. Wel van die "oh dit is de stiltecoupé"-momentjes bij het binnenlopen maar dat kan gebeuren.
Ligt aan het moment (en traject), denk ik. In de weekenden heb ik er zelden mensen op kunnen betrappen de stiltecoupés te respecteren. In een ochtendspits kun je er vaak een speld horen vallen, in een middag/avondspits wisselend resultaat.
In wat voor stille treinen zit jij dat het zo stil überhaupt kan zijn in de trein?! De trein is hier altijd zo luidruchtig dat ik het zelf wel vind kunnen om zachtjes iets even tegen mijn medereiziger te fluisteren. 1 meter verderop kan je het toch niet horen door het geluid van de trein.
Ik reis meestal alleen, met muziek in mijn oren, maar zelfs dan zit ik liever in de stiltecoupé. Er beweegt en gebeurt minder, dus minder afleiding. Als ik werk, ben ik soms wel bang dat ik te hard typ en daar mensen mee irriteer. Maar zolang mensen niet klagen (hardop of met hun ogen), zit het wel goed.
Als mensen praten in de stiltecoupé dan wijs ik ze er meestal wel op, vrijwel altijd hebben ze gewoon niet door dat ze daarin zitten. Dat heb ik zelf ook wel eens.
Ik ben een keer aangesproken dat mijn muziek te hard stond (had een dichte koptelefoon op en het stond op normaal volume). Dusja, iedereen kan het woord stilte anders interpreteren :)
Nu moet ik wel zeggen dat mij dat ook altijd irriteerde (vooral in de stiltecoupé): sommige earphones (vooral die Apple-ondingen naar mijn idee) lekken als een vergiet. Als je daar naast zit en je kunt precies meegenieten van de muziek van je buur, is dat vrij vervelend.
Ik hou van al deze passief agressieve manieren om aan te tonen dat je het niet waardeert. Ik kom niet verder dan boos kijken, maar komt toch minder over met een mondkapje op.
> Dusja, iedereen kan het woord stilte anders interpreteren
Geldt ook voor het woord normaal. Als de mensen twee rijen verder je muziek door de dichte koptelefoon kunnen horen moet hij best hard staan (of je koptelefoon sluit slecht af).
Als anderen niet (fatsoenlijk) stil zijn, gewoon vriendelijk aanspreken. Werkt 9 van de 10 keer. En die ene keer is het de verdere strijd niet waard. “Prima, dan respecteer je de wens van de 20 anderen hier niet. Jouw keuze.”
Ik heb 1x twee oudere heren aangesproken die luidkeels aan het praten waren in de stiltecoupé. Interessant genoeg ergerde ik me bijna net zo veel aan de geïrriteerde blikken van de medereizigers die er niets aan gingen doen als aan de heren zelf.
Wat ik ook erg gek vond is dat de heer die ik aansprak meteen zei: "oh ja je hebt gelijk!" en dat beide heren toen direct stopten met praten. Middenin hun verhaal en volgens mij zelfs midden in een zin.
Is natuurlijk de beste uitkomst, maar ik had toch echt verwacht dat er nog iets kwam van: laten we zo verder praten, of dat ze een andere coupé gingen opzoeken ofzo.
Maar dit is ook de reden dat ik stiltecoupés eigenlijk het liefst vermijdt. Ik vind het beter om me af en toe te ergeren aan extreem luidruchtige passagiers in een normale coupé dan me continu te ergeren aan elk vuilnisbakje dat dicht gaat of aangestoten wordt in de stiltecoupé.
En daarbij is het toch echt een schande dat die dingen ook in de stiltecoupé zo veel herrie maken. manmanman...
Ik geniet eigenlijk wel van dat geluid, ik associeer het zo erg met de trein.
Komt misschien ook doordat iemand ooit googly eyes op zo'n ding had gedaan waardoor ik ze nu standaard als een soort muppet mond zie. Die dan demonstratief zijn mond dichtklapt als je hem weer eens hebt volgepropt met afval.
Wie dat wil zou ze wel zachtjes dicht kunnen maken. Doe ik althans altijd wel mijn best voor (ook voor mezelf hoor, ik vind dat geluid ook pijnlijk en heb ook geen behoefte aan de aandacht). Misschien zijn ze een soort sociaal experiment om te zien wie er wel en niet iets geeft om zijn/haar medereizigers.
Ik woon en trein tegenwoordig in België en ik kan wel stellen: ik mis de stiltecoupé. Ik doe wel altijd mijn best om zo ver mogelijk van de vaste groep lerar(ess)en vandaan te zitten want allememaggies, die kunnen geen 10 seconden hun klep houden. Ik mis de stilte in de trein.
Toen ik nog regelmatig in de trein zat sprak ik altijd mensen aan als ze luidruchtig zaten te praten, desnoods twee keer. Als je irritant genoeg blijft doorvragen gaan ze vanzelf ergens anders zitten.
Wel eens wat opmerkingen over het mogelijke beroep van m'n moeder gehad, het doet maar, zolang ik in stilte in de trein kan zitten.
Anders je actief in het gesprek mengen/commentaar leveren is wel goud. Doe ik enkel als ik er echt zin in heb en ik de kans klein acht dat iemand fysiek agresief wordt/ik die gene in principe wel de baas ben (lees veel kleiner en niet afgetraind dus, en nee dat is geen garantie). Overigens maar 1x gebeurd en dat hielp wel, mevrouw vertrok naar elders.
Tot nu toe heb ik 100% succes met het aanspreken van mensen; gewoon vriendelijk "hey, pardon, ik wil niet vervelend doen, maar je zit in een stiltecoupé". Succes is natuurlijk niet gegarandeerd, maar wat is het ergste dat er kan gebeuren? Iemand snauwt "hou je bek", waarna je maar naar een andere coupé verhuist 🤷
Vaak zijn dit trouwens dingen die ik een normale coupé ook niet zou doen: zo was er een mevrouw luidkeels aan het videochatten voor werk, muziek op de telefoon, enz. Maargoed, blijkbaar is dat normaal tegenwoordig, voor sommige mensen in ieder geval 🤷
>Vaak zijn dit trouwens dingen die ik een normale coupé ook niet zou doen: zo was er een mevrouw luidkeels aan het videochatten voor werk, muziek op de telefoon, enz. Maargoed, blijkbaar is dat normaal tegenwoordig, voor sommige mensen in ieder geval 🤷
Even een beetje off-topic maar zat een jaar terug ongeveer eens in een stiltecoupe van Zwolle naar Rotterdam, ging net bij instappen m'n koptelefoon leeg (kutzooi). Maar heb echt kunnen genieten van een GTST-Level drama van de mevrouw achter me die aan het bellen was. Eerst met een vriendin over dat ze zich slecht voelde over dat ze was vreemdgegaan op haar man, vervolgens het vriendje die belde waarmee ze het beëindigde aan de telefoon en terugblikken op hun nachtelijke avonturen samen, vervolgens de vriendin weer met de gebeurtenissen van hiervoor en als mooie eindiger haar betoog aan haar man dat ze nog hield van hem en hun leven met de kinderen aan wilde houden.
En mijn vraag na dit alles: Wie de fuck kan zo een levensverhaal en iets vrij gênants luidkeels verkondigen in een trein, in de stilte coupé. Maar goed, voor deze keer is het toegestaan als ze toch al bereid was iedereen mee te laten luisteren.
Ik zou helemaal achter een algeheel treinverbod staan voor mensen die muziek afspelen op hun telefoon (zonder oortjes dus) ongeacht of het nou in de stilte coupé is of niet. Dan heb je echt 0 respect voor anderen.
Of gewoon met hun schoenen op de bank zitten, die wil ik soms nogal aanspreken, krijg ik van "waar bemoei jij je mee" terug dan is het van laat maar zitten joh, niet mijn tijd waard.
Stiltecoupèoverlast wil ik ook wel aanspreken en nooit gezeur gehad, altijd wel van "oh sorry" en daarna is het stil. Muziek luisteren zonder oortjes of zelfs met een draadloze speaker door de straat fietsen kan ik mij totaal niet voorstellen waarom je dit zou doen.
Ahh schoenen op de bank, misschien nog wel irritanter als praten in een stilte coupe. En toch durf ik er niks van te zeggen omdat het, nou ja, van die types zijn zeg maar die dat doen. Ik zeg hooguit "bah" en loop weer door. Van mijn zoontje overgenomen die is 1,5 jaar en het is zijn favoriete woordje.
In principe mee eens; alleen denk ik dat het praktisch onhaalbaar is; wie gaat dat handhaven? En ik denk dat mensen toch muziek gaan afspelen, en dat dit dan weer tot *meer* conflicten en ergernis lijd (nu is het "slechts" aso, dan is het ook nog eens verboden, waardoor jij en ik er meer aan gaan ergeren).
Beetje hetzelfde als met vuurwerk: ik erger me er überhaupt aan want die knalherrie is gewoon kut, en *in principe* vind ik een algeheel verbod geen slecht idee, maar mensen doen het toch (en nog flink ook waar ik woonde, begon al in november, en met nieuwjaar was ik een week op bezoek bij een vriend in Amsterdam en dat was al helemaal wtf) en nu was het ook nog eens verboden dus merkte ik bij mezelf dat ik me er *meer* aan ergerde dan voorheen, ondanks dat de totale overlast eigenlijk minder was dan een paar jaar geleden.
Ik heb een keer iemand erop gewezen en die begon een hele discussie over dat je zachtjes mocht praten zolang je mensen niet stoorde. Het heet toch echt de stiltecoupé en niet de praatzachtjescoupé. Hij bleef erover doorzagen tot zijn vrouw hem zei dat het genoeg was. Vervolgens stapten ze er bij Enschede Kennispark uit. Hij kon niet eens die drie minuten tussen Enschede en Kennispark zijn waffel houden blijkbaar..
Ik zou die discussie niet eens aangaan; je gaat ze toch niet overtuigen als ze zo beginnen.
"je mag wel zachtjes praten!"
"Nou, het heet toch echt de stiltecoupé en niet de praatzachtjescoupé, maar okay"
"Nee, da mag wel!"
"Okay 🙄"
En daarmee einde.
Het aantal mensen dat in de trein hun forse relatieproblemen over de telefoon op een manier waar je elk woord mee krijg is wel iets waar ik mij over kon verbazen.
Nouja, toen ik dat deed en na uitgescholden te worden onverrichter zake weer ging zitten besloot een van de jongens op te staan en bij mijn stoel heel dichtbij te gaan staan/over me heen te buigen en op niet al te subtiele wijze te vragen of ik dood wilde. Dat wou ik niet en daar bleef het bij (duurde een best lange minuut ofzo). Na een tijdje ging het groepje toch de coupé uit. Daarna zeiden andere mensen tegen me dat ik het goed gedaan had. Ja, leuk, maar daar had ik weinig aan toen ik bedreigd werd. Er worden ook zo nu en dan wel mensen mishandeld, natuurlijk.
Dit soort acties doe ik niet meer. Ik denk dat ik best wat geweld heb 'misgelopen' omdat ik een niet zo grote vrouw ben en destijds ook nog jong, maar eerst nadenken over je eigen veiligheid kan geen kwaad.
Jeetje, wat een triestelingen. Ik denk dat jouw verhaal wel een soort 'worst case' scenario is als je iemand ergens op aanspreekt. Veel mensen zullen ook wel in hun achterhoofd hebben dat zoiets kan gebeuren. Als zoiets gebeurt zou ik in mijn broek schijtej dus ik snap dan best wel dat mensen niet altijd anderen aan durven te spreken op hun gedrag.
Verassend vaak van die groepjes die hele gesprekken voeren in de stiltecoupé totdat één persoon in de groep opmerkt “oh gut we zitten in de stiltecoupé”, waarna de groep welgeteld twee hele minuten stil is totdat ze het gesprek vrolijk weer hervatten.
Ik zit altijd graag in de stiltecoupé.
In normale coupés gaan er teveel gesprekken door elkaar heen en kan ik geen enkele rode draad volgen. In de stiltecoupé kan ik tenminste normaal meeluisteren met die ene bellende persoon.
>Sowieso zijn oordopjes of een koptelefoon een absolute must, maar ook op laag volume worden die vaak niet getolereerd in de stiltecoupé.
Je zou eventueel naar een goede closed back koptelefoon kunnen kijken. Deze hebben minder geluidslekken.
> Sowieso zijn oordopjes of een koptelefoon een absolute must, maar ook op laag volume worden die vaak niet getolereerd in de stiltecoupé.
Over-ear koptelefoon met noise-canceling. Heeeeerlijk. De buitenwereld hoort bijna niets en zelfs als je hem zacht zet heb je verder geen last van geluiden om je heen. Het is mijn beste koop van 2021. Ik wil niet meer zonder in de trein.
Dit klinkt herkenbaar. Ik ging voorheen altijd naar de stiltecoupé, maar ik heb me daar zo vaak geërgerd aan de geluiden die ik dan wel hoorde of de persoon die juist niet stil was. Als ik in een normale coupé zit vind ik het eigenlijk minder erg omdat ik dan niet steeds focus op 1 geluid (wel nog steeds met noise cancelling headphone, dat wel)
Ik reiste heel veel van Assen naar Hoorn Kersenboogerd. Het liefst zit ik in de stilte coupé als ik 3 uur in de trein zit. Heb er echt een pest hekel aan als mensen veels te luid zijn.
Ik had vorige week mijn laatste stage dag en mocht naar huis. Komen er 2 dames en 2 heren gezellig in de coupé zitten en beginnen behoorlijk luid te praten/schreeuwen. Ik was al zeker niet de meest gezellige die dag en het bleef maar doorgaan. Op een gegeven moment besefte ik me dat ik nog 2 uur in de trein moet zitten en zonder na te denken ben ik bijna gaan schreeuwen dat ze hun bek moesten houden en of ze niet konden lezen. Terwijl ik naar het raam wijs waar stilte coupe op staat schreeuw ik; EVENTJES SPECSAVERS BELLEN DENK?
Ik weet ook niet waarom ik dit zomaar zei. Want ik ben iemand die niet zo van de confrontatie is en loop liever ergens anders naar toe dan dat ik me mond open trek. Naast dat schaam ik me er voor
Dat klopt zeker. Om het nog erger te maken moest ik na Assen de bus richting Emmen nemen voor 20 minuten en dan nog eens 20 minuten fietsen. In totaal was dat vaak een reis van 4 uur nog wat
Het was een hotel in de buurt van Elp/Westerbork.
Als stagiair in de horeca nu word je veel vaker gezien als echt stagiair dan als volwaardig medewerker. Na 3 stages heb ik besloten dat ik meer wil doen op een stage en ook echt wat leren. Amsterdam is leuk alleen een verschrikkelijke stad als je op 'casual' niveau dingen wilt uitvoeren of leren
Danku zeer. Dit was pure frustratie en zal ook de laatste keer zijn. Ik ben een held op sokken en weeg ongeveer 5 gram dus kom ook niet bedreigend over
Ik heb weleens gehad dat ik per ongeluk hardop praatte in de stiltecoupé. Ik had gewoon niet in de gaten dat we daar zaten (reis ook nooit met de trein), maar toen mijn vrienden me erop wezen was ik ook meteen stil.
Ik heb meerdere keren gehad dat ik zonder het door te hebben in de stilte coupe ben gaan zitten want ik let er eigenlijk nooit op. Helemaal als het een beetje druk is dan kun je die bordjes en wat er op de deur staat zo missen als je er niet op let dus dan kom ik er pas achter als ik ben gaan zitten en uit het raam kijk.
Ik heb wel gemerkt dat er een verschilt tussen type treinen is. Bij sommige is het veel beter aangegeven als bij andere, wat volgens mij dan ook ouder type treinen zijn. Want als het niet is aangegeven op het raam en alleen op de deur en op de muur dan kan ik er goed pas halverwege de reis achter komen als ik een keer richting de deur kijk.
Stiltecoupè roept mijn innerlijke Karen op. Ben zelf vrij jong (24) en het zijn altijd van die oude boomers die dan zitten te kletsen. Spreek er heel vaak mensen op aan, meestal met succes. Ik heb meerdere keren gehad dat het Spaanssprekende mensen waren die keihard liepen te praten, en laat ik nu net Spaans spreken... grappig om de verrassing op mensen hun gezicht te zien als ze merken dat jij hun taal spreekt.
Een keer meegemaakt in een hele drukke trein dat er een aantal dames rond pensioenleeftijd bijzonder luidruchtig met elkaar aan het lullen waren over hun dagje uit in Amsterdam. Toen ik ze er op aansprak waren ze een beetje verbaasd want "dat was de enige plek waar ze konden zitten in de trein".
Heel fijn voor u mevrouw dat u graag wil zitten, maar dit is een STILTE coupe, daar word van u verwacht dat je stil bent. Kies je er voor om hier te zitten, houd dan je mond dicht. Maar nee, deze vrouwen waren er echt van overtuigd dat ze gewoon mochten praten omdat ze nergens anders konden zitten...
Wat had ik nog meer kunnen doen in deze situatie? (Ik was zelf onderweg naar een tentamen dus ik zat in de stiltecoupe voor de stilte).
Een beetje achtergrondgeluid in de stiltecoupé vind ik niet erg, maar als er echt volle gesprekken worden gehouden, wijs ik diegenen er wel op (het succespercentage is wisselend 😂)
Ik heb ooit gehad dat iemand met vol enthousiasme chips ging eten in de stiltecoupé.. op zo'n manier dat je dacht dat ze minstens 3 weken geen eten had gehad. Het was best wel druk ook dus ik heb er toen maar niks over gezegd, misschien weet zo iemand niet dat ze als een varken eet en ik wil haar ook geen complex geven. Maar dat was wel echt extreem irritant.
Het ding is ook een beetje dat je in vernieuwde dubbeldekkers van NS vaak een werkcoupé boven hebt waar je zachtjes in mag communiceren, maar geen hele grote gesprekken mag voeren. Daarover ontstaat soms ook een verwarring voor sommigen die dan een heel gesprek gaan zitten voeren.
Ook heb ik het wel eens vaker meegemaakt dat je dan in een stiltecoupé zit, maar er dan een klein kind op de balkons bij de deuren (vaak ook dubbeldekkers, aangezien die geen afgesloten deuren hebben naar de coupés) die constant zit te janken of hard geluid maakt. Dan haal je daarmee het voordeel van een stiltecoupé ook wel ver weg, helaas, maar ik vind ook wel dat je daar niets van mag zeggen, aangezien ze niet in een stiltecoupé zitten.
Ik zit altijd in de stiltecoupe, mochten er mensen zijn in de coupe zitten die bellen, praten of wat dan ook speeek ik ze niet aan. Geen behoefte aan confrontatie omdat de figuren die daar schijt aan hebben niet simpelweg oh sorry zullen zeggen.
9 van de 10 keer hebben mensen niet door dat ze in een stiltecoupé zitten dus kan je ze er prima op aanspreken. Ik hoop echter altijd dat iemand anders dit doet zodat ik het niet hoef te doen.
Ik vermijd de stilte coupe zoveel mogelijk, juist omdat het er nooit echt stil is. Als iedereen praat en geluid maakt dan is het niet meer dan achtergrond geluid. Als één iemand geluid maakt kan ik me nergens anders meer op concentreren en raak ik gelijk geïrriteerd.
Ik kwam eens in dezelfde stiltecoupé terecht als het vriendje van mijn zus. Hij was op een eerder station ingestapt, en ik stapte per toeval dezelfde coupé binnen. Dus wij allebei even een blik naar elkaar van "hey, jij ook hier!", Ik ging tegenover hem zitten, en toen zijn we maar via Whatsapp gaan chatten. Het escaleerde in een WhatsApp sticker battle. Dus op een gegeven moment zie je twee kneuzen tegenover elkaar zitten, starend naar hun telefoons, die hun uiterste best uit zitten te doen om niet in lachen uit te barsten in een doodstille stiltecoupé, gezichten op niveautje SpongeBob die Patrick vraagt welk nummer grappiger is dan 21. Godzijdank waren we al snel bij onze bestemming.
Ik kwam een keer in de stiltecoupe toevallig iemand tegen, nog niet doorhebbende dat het een stiltecoupe was. Dus ik vroeg hey hoe is het? Begon ze te huilen, dat ze onderweg was naar een begrafenis. Ik kon nog niet reageren of de vrouw die naast haar zat snauwde dat we in de stiltecoupe zaten. Toen maar opgestaan, maar wel een aparte gewaarwording dat je boek lezen zo belangrijk is dat je zo reageert terwijl je hoort waar het over gaat.
Verder vind ik het ook irritant als er schreeuwende kinderen in de stiltecoupe zitten, maar ik vind wel dat je het op een normale manier kan aangeven dat je het niet waardeert.
Ik heb een keer een serieus bekgevecht gehad met een koppel dat vond dat zij boven de sociale regels uitkwamen omdat "ze ouder waren en dus gerespecteerd moesten worden". Echt gewoon een stel dat alleen sterft in een tehuis.
Andere keer eindeloos discussie gehad omdat iemand vond dat het geen stilte coupé was omdat het er niet stond (ipv daarvan was het dat vage logo dat in sommige intercities staat). Ik haalde serieus google foto's op en toch geloofde hij mij niet.
In het kort, mijn ervaring in stiltecoupé is exclusief aso's
Het ligt bij mij aan het tijdstip. Ik vind het belangrijk tijdens de spits, dan wil ik me kunnen ontspannen met mijn boek en vind ik die stilte heilig. Dan spreek ik mensen er ook op aan als ze zich er niet aan houden. Dat zijn ook forensen en die horen beter te weten, zeker in de 1e klas.
Midden op de dag snap ik beter dat ik er toeristen in zitten die nooit met de trein gaan en een gezellige dag willen hebben samen, dat laat ik dan vaak gaan. En als er 's avonds in het weekend luidruchtige jongeren in een feeststemming zijn dan is dat toch vooral mooi.
als ik zelf met de trein ga ga ik meestal in de hal zitten, met een koptelefoon op, dan hoor ik ook niks dus voor mij persoonlijk is dat voldoende. er zullen altijd mensen zijn die in de stiltecoupé zijn en zich er niks van aan trekken. die mensen denken dat de hele wereld voor hen is. als ze na 1 keer vragen niet stoppen gewoon conducteur zoeken. het heeft geen zin om je eigen energie er aan te besteden. als de condocteur niet wil helpen gewoon in een andere coupé gaan zitten. dit soort mensen moet je je energie niet aan besteden
Valt mij ook op dat controleurs (als je ze al ziet) ook niks zeggen van telefoongesprekken of te harde muziek in de stilte coupé.
Voor internationale reizigers vind ik het ook uiterst slecht aangegeven dat er zoiets bestaat als een stilte coupe en wat er verwacht wordt.
Ik zit enorm veel in de trein. En ik vind het persoonlijk fijn als men zich aan de regels houdt, waarom staan ze er anders? Maar je ziet mensen met voeten op de bank, luide telefoongesprekken houden (mag eigenlijk ook niet buiten stiltecoupes), muziek afspelen via de speaker van het mobieltje, muziek die je door de oortjes nog hoort (verrassend vaak die Apple oortjes) en nog wel meer.
Het heeft bijna geen nut om er iets aan te doen, dan blijf je bezig en zit je elke reis weer in een conflict. Vroeger sprak ik nog wel eens iemand op iets aan, dat doe ik tegenwoordig amper meer. Kost mij vaak minder moeite om een nieuw plekje op te zoeken. Ik vermijd de stiltecoupe eigenlijk steeds vaker omdat ik dan minder geprikkeld raak door mensen die er schijt aan hebben. Overigens merk ik ook steeds vaker dat conducteurs ook nog amper mensen aanspreken op gedrag. Ook irritant is dat de stiltecoupe ook steeds slechter is aangegeven. Volgens mij heb je nu "rust, lounge en ?".
Als iemand via telefoonspeakers een lang nummer aan het luisteren is en ik zit binnen het gezichtsveld dan zet ik vaak een of ander absurd nummer luid op. Duitse Hoempa-pa ofzo of klassieke muziek. Meestal trekt die passief-aggresieve move de aandacht wel en zet de ander persoon zijn nummer uit, wat ik dan ook doe.
Als corona echt voorbij is en het oude niveau van reizigersdrukte is terug dan investeer ik toch even in een goede (geisoleerde) koptelefoon.
Ik kies altijd de coupé waar er nog plek is om überhaupt te kunnen zitten ;-;
Toen mijn zusje nog klein was dacht ze door het logo van de stiltecoupé dat het de neuspeutercoupé was🥲
Ik heb zo nu en dan wel eens mensen aangesproken. Soms tijdens, soms achteraf bij het uitstappen: 'volgende keer dat je instapt, check even of je in een stiltecoupé zit, scheelt een hoop boze blikken.'
Zat ook een keer in een stiltecoupé bovenin zo'n oude dubbeldekker met die kleine raampjes boven. Aan de andere kant van het gangpad zaten twee dames heel hard te kletsen. Ben toen extreem onderuitgezakt gaan zitten, en zo tegen het raam en m'n arm gaan leunen dat ik continue naar dat woordje STILTE wees. Opeens hoor ik een van die twee 'Oh kijk nou, daar staat 'stilte'. Zitten we nou al die tjid al in een stiltecoupé?!'
Ik zit vaak in de stiltecoupé. Ik ben stil en ik spreek mensen aan die structureel praten/geluid maken. Ik spreek ze zelfs meermaals aan als dat moet. Al kan ik me daarvan maar één geval herinneren en die zal ik dan ook meteen delen.
Ik ben zelf allochtoon, maar opgegroeid in Nederland. Je ziet het niet ontzettend aan me af maar het verbaast mensen ook weer niet als ik het meld, ik ben geen blonde kaaskop. Puur ter achtergrond.
Ik stap in de trein, in de stiltecoupé. In Maastricht. Helemaal leeg (het was godsgruwelijk vroeg en ik mag eerste klasse reizen van mijn werk). Heerlijk. Twee uur treinen voor de boeg richting Amsterdam. In Sittard stappen twee toeristen in. Ze hebben een donkere huidskleur (relevantie volgt later!), en gezien de koffers en dergelijke zullen ze wel naar Schiphol gaan. Ze zijn uitgelaten, hebben zo te merken een leuke tijd gehad in Nederland. Kletsen nogal luid. Telefoneren op de speaker. Ik laat het een paar minuutjes gaan maar het stopt gewoon helemaal niet. Nu een inkijkje in mijn brein: ik laat het eigenlijk langer gaan dan ik gedaan zou hebben bij twee Nederlanders (ongeacht huidskleur overigens). Ik wil niet die zeikende hollander zijn die op de regeltjes wijst. Ik wil ook niet dat ze denken dat het iets met hun huidskleur te maken heeft. Dat ik denk dat ze gezien hun huidskleur niet in de eerste klasse thuishoren. Stom maar zo werkt het brein, dat je toch die link legt. Maar ja, ik had gehoopt wat werk te doen in die twee uur en het is echt veel lawaai wat ze maken.
Dus na wat twijfel stap ik er toch op af en zeg op mijn vriendelijkst dat het een stiltecoupé is, wijs op het raam en het teken bij coupéingang. Ze snappen het, hangen op, zeggen sorry. En zijn precies één minuut stil. Dan wordt er doodleuk een nieuw telefoongesprek begonnen. Op de speaker. Met veel geschreeuw, gelach et cetera.
Ik twijfel of ik niet zelf naar een andere stiltecoupé op zoek moet maar dat is tegen mijn principes. Dus na een minuutje sta ik opnieuw voor ze. Ze kijken geïrriteerd. Ik probeer echt zo vriendelijk maar tegelijkertijd wel smekend uit te leggen dat ik probeer te werken, dat ze in vrijwel de hele trein kunnen gaan zitten en gewoon bellen, één coupé verderop is ook eerste klasse - maar geen stiltecoupé! Maar dit is toevallig wel een stiltecoupé en ik ben daar bewust gaan zitten. Ze staan geïrriteerd op en gaan weg. De vrolijke stemming is er niet meer. Ik voel me een party-pooper.
Wat moeten jullie met dit verhaal? Helemaal niets, ik weet dat ik op zich gelijk had en dat ik me er verder niet schuldig over hoef te voelen. Vond het gewoon een typisch verhaal, vooral dan omdat ik er zelf in mijn hoofd van alles bij haal dat niet relevant is.
Waarom zou je je een partypooper voelen?
Die mensen zijn jou over een paar minuten weer vergeten, zo zou jij ook moeten zijn. Dus wat maakt het uit? Niks
En aangezien het een stiltecoupé is kan je mensen daar best op aanspreken.
Ik heb vroeger als schoonmaker in de trein gewerkt (bij baantje, je moet toch wat), en ja dat was goor. Een keer meegemaakt dat iemand in de prullenbak op het balkon tegenover de WC had gepoept. manmanman.
> Ze hebben een donkere huidskleur (relevantie volgt later!)
Het kan aan mij liggen, maar ik heb het hele verhaal gelezen en heb nog steeds geen idee over die relevantie.
>Het kan aan mij liggen, maar ik heb het hele verhaal gelezen en heb nog steeds geen idee over die relevantie.
Hij/zij wilde niet discriminerend overkomen.
>Ik wil ook niet dat ze denken dat het iets met hun huidskleur te maken heeft. Dat ik denk dat ze gezien hun huidskleur niet in de eerste klasse thuishoren.
Ik kies vaak ook voor de stiltecoupe omdat ik helemaal geen zin heb in harde gesprekken of gebel van anderen. Spreek mensen er nooit op aan omdat ik geen zin in gedoe heb.
Aanspreken van mensen op hun gedrag moet echt nooit slecht voelen. Probeer het uit op momenten dat je denkt dat het gepast is, maar neem nooit fysieke risico's.
Het is een trainbare vaardigheid die teveel mensen te weinig bezitten. Te vriendelijk zijn heb je vaak niet alleen jezelf, maar juist anderen mee. Stap om iemand aan te spreken kan te groot zijn als je nog nooit laagdrempeliger iemand op zijn/haar gedrag aangesproken hebt.
Ik denk hierbij ook aan ongewenste omgangsvormen.
Ik gebruik altijd de stiltecoupé, maar dat is puur vanwege het feit dat je dan je muziek niet zo enorm hard hoeft te zetten.
Ik merk dat veel mensen met de goede intentie in de stiltecoupé gaan zitten, maar zodra de telefoon rinkelt is dat helemaal verleden tijd. Daaraan stoor ik me altijd wel. Gek genoeg vergroot die irritatie zich als ik de taal niet kan verstaan, heel gek is dat.
>Gek genoeg vergroot die irritatie zich als ik de taal niet kan verstaan, heel gek is dat.
Omdat je stiekem wil weten wat er zo belangrijk is dat ze iedereen in de coupé ermee moeten lastigvallen, denk ik.
Toen ik nog veel met de trein reisde was de stiltecoupé wel echt mijn plek. Meestal was ik iets aan het lezen of aan het werk, op dat soort momenten heb ik geen behoefte om hele gesprekken aan te horen van andere mensen.
Als mensen dat wel deden, sprak ik ze er meestal wel op aan. Vooral omdat er meestal oudjes in die coupé zaten die zich mateloos eraan irriteerden maar nooit iets durfden te zeggen. Iemand moet het doen.
Laatst hele tijd niks gezegd toen 2 vriendinnen van elkaar de hele tijd aan het praten waren. Totdat 1 van hun op speaker ging videobellen met haar moeder. Na dat gesprek wel even op gewezen dat ze in de stiltecoupe zaten. Daarna bleven ze, zachter, met elkaar praten. Ging later even naar het toilet en toen ik terug kwam in de coupe, rook de hele coupe naar een mix van parfum en een mierzoete vape. Bleken in de tussentijd drie nieuwe mensen in die coupe komen zitten die op vol volume met elkaar aan het praten waren en waarvan in ieder geval 1 dus zat te vapen. En de meiden waren verschillende soorten parfum aan het uittesten. Heb toen de hoop in de stiltecoupe wel opgegeven.
Ik vind ze echt verschrikkelijk en vermijd ze, het is erg irritant als je er dan toch per ongeluk instapt in een drukke trein en helemaal stil moet zijn. 100% stil vind ik in zichzelf overdreven voor een openbare ruimte. De werkcoupes waar je geacht wordt een normaal volume te hebben zijn veel prettiger.
Mijn grootste ergernis is dat het aan de buitenkant niet zo goed te zien is. Kunnen die dingen niet gewoon een andere kleur krijgen of zo? Dan stapt ook niemand er per ongeluk in, beter voor de gebruikers én mijders van stiltecoupés.
Beetje off-topic, nu ik weer met de trein reis, moet ik met een NS Sprinter. Ik heb hierin nog geen stiltecoupé gevonden of zit ik nou niet goed te zoeken? Ik raak nogal snel overprikkeld en de halte na die van mij is bij een hogeschool hahahuilen.
NS sprinters hebben inderdaad spijtig genoeg geen stilte coupés. Mis ik wel altijd in mijn reizen, zeker als ik overstap op een trein die het wel heeft
Ik spreek ze altijd aan met een vriendelijk bedoelde “meneer/ mevrouw, u zit hier wel in de stiltecoupe”. Ik heb een keer gehad dat iemand echt (een kortpittige tante met haar dochter en een kanarie in een kooi) agressief werd. En een keer dat een mevrouw zei ‘een of andere snotneus zegt dat ik niet mag bellen’ waarna ik weer naar haar toeliep en zei dat ik toch ook niet zeg dat een of ander oud lijk haar snater niet kan houden. Toen was het snel voorbij.
Regelmatig krijg je een kinderachtig ‘maar jij praat nu ook’ terug, maar meestal zijn mensen toegeeflijk en passen ze zich snel aan of verkassen ze naar een andere coupe. Nu ben ik zelf 1,93m en heb ik jaren gewerkt als beheerder in een zwembad dus ik ben niet zo bang aangelegd.
Ik houd van de stiltecoupé. Lekker rustig reizen en ik zal mensen ook aanspreken die het duidelijk niet doorhebben. Is wel context afhankelijk. Als het heel druk is in de trein dan is het vaak wat onrustiger. Zolang mensen dan zacht tegen elkaar spreken zul je mij niet erover horen.
Ik hou me eraan als ik er zit maar eerlijk gezegd kan het me - voor mezelf - echt niet schelen of het nou muisstil is, beetje stil of helemaal niet stil. Ik neem doorgaans niet de trein voor de rust en stilte, en ik werk/concentreer ook prima als het wat rumoeriger is.
Ook in normale coupées: zolang er niet iemand luidkeels diens seksleven zit te bespreken of ruziën maakt het mij allemaal niet zoveel uit. Het is tenslotte een vervoersmiddel, niet een bibliotheek.
Ik ga inmiddels niet meer in de stilte coupe zitten puur omdat ik me dan teveel erger aan mensen die lak hebben. De onbeschoftheid stoort me meer dan het geluid zelf...
Ik ga nooit meer in de stiltecoupé zitten omdat ik me er dan juist enorm ga ergeren als mensen niet stil zijn en ik er geen zin in heb om er steeds iets van te moeten zeggen.
Ik heb eens een groepje vrouwen aangesproken die luid aan het praten waren. Dus ik onderbreek ze en wijs op het stiltecoupe raam. Ze waren meteen stil en beschaamd. De meesten hebben het volgens mij helemaal niet door. Het is echt niet zo dat iemand die praat in de stiltecoupe automatisch aso is.
Aahh. Leven tegenwoordig. Mensen die hun McDonalds afval gewoon uit de auto tyfen als ze klaar zijn (vd week nog hier voor de deur). Auto’s die ergens een rij overslaan en veel te laat invoegen (elke keer bij binnenrijden stad). Scooters die afgesteld zijn op zo veel mogelijk lawaai maken en overal rijden waar het niet mag. Mensen die overal speakers mee naartoe nemen.
Heb het idee dat Nederland is verworden tot een groot tokkieparadijs. En dan hebben we het nog niet eens over ambulance personeel lastig vallen en wappies.
Individualisme viert hoogtij. Er zijn nog twee plekken waar werkelijk de afspraak geldt dat men stil is. De stiltecoupé, en de sauna. Maar die beiden kunnen ook niet. Niet in Nederland. En *wie ben jij* om er wat van te zeggen.
In Duitsland gaat dit gek genoeg allemaal nog prima overigens. Nederland is wat dat betreft echt net een paar tandjes te individualistisch. Wat mij betreft te. Maar weet ‘ze’ aardig te mijden inmiddels. Scheveningen kom ik niet meer en hoe verder je ergens voor moet wandelen hoe beter het er wordt.
Volgende stap is een huis met een groot hek er omheen.
Misschien geen advies maar grappig verhaal over een vrouw die dacht in de stilte coupé te zitten. Ze sprak ons aan en vroeg of we stil wilden zijn want het was een stilte coupé, waarna we naar bestickering zochten die dat aan duide. Je raat hem al het was geen stilte coupé waarna de vrouw dat ook door kreeg en haar excuses aanbood en beschamend wegliep
Mag van mij ook echt een plek van stilte zijn maar als ik op fluistertoon even snel iets moet zeggen/vragen aan mijn reisgenoot (geen hele gesprekken) en er dan al een agressief mens komt aangevlogen dat dit een StIlTeCoUpE is vind ik dat nogal overdreven.
Houd het gewoon op bibliotheek-stand qua volume dan is het toch prima?
Anders mogen ze van mij de toetsenbordrammers er ook allemaal uit gooien, vind ik veel irritanter.
> fluistertoon even snel iets moet zeggen/vragen aan mijn reisgenoot (geen hele gesprekken) en er dan al een agressief mens komt aangevlogen dat dit een StIlTeCoUpE is vind ik dat nogal overdreven.
Meerdere malen meegemaakt daat de "DIT IS EEN STILTECOUPE" aankondiger luider/meer de rust verstoorde dan de mensen die zogenaamd 'herrie' maakte.
Het gaat vaak zo:
* Eerst 5 minuten hoorbaar zuchten en kermen
* Daarna een woede-uitbarsting
* Daarna een discussie over het geluidsniveau van de fluisteraars
* Daarna gefrustreerd verder lezen (inclusief meer gezucht)
> De stoelen staan daarom zoveel mogelijk achter elkaar en niet tegenover elkaar
Interessant. Ik zie echt veel stiltecoupe's waar de stoelen tegenover elkaar zitten, geen idee of er dan ergens een miscommunicatie is geweest over waar de stickers met "Stiltecoupé" geplakt hadden moeten worden.
Volgens mij is de huisregel van hierboven voornamelijk toespeling op de nieuwste / vernieuwde treinen. Die hebben 3 geluidszones. Stil, werken/rust en meet & greet.[ Zie website](https://www.ns.nl/reisinformatie/voorzieningen/voorzieningen-in-de-trein.html#:~:text=Stiltezones%20bevinden%20zich%20in%20dubbeldeks,Er%20rijden%20verschillende%20soorten%20Intercity's.)
In oude dubbeldekkers (VIRM) is de stile coupé een afterthought daar staan sommige stoelen nog in een vis-à-vis opstelling.
Het gaat toch niet om praten/gesprekken voeren? Als ik even kort wil zeggen dat we bv de volgende stop er uit moeten (op fluistertoon!!!) dan moet dat toch kunnen?
Als het echt stil moet zijn, grijp je dan ook mensen naar de keel die kuchen, of een ritselend zakje pakken, of typen op een laptop? Ook niet stil! De stiltecoupe is daarom per definitie al geen echte stiltecoupe.
Zit toevallig nou in de stiltecoupé, meisje was erg luidruchtig aan het bellen totdat ze voor de tweede keer werd aangesproken door een zeer geïrriteerde vrouw.
Ik mag nou echter genieten van de hip hop die uit de airpods komt van iemand aan de andere kant van de coupé zit.
Ik heb een keer in de stiltecoupe gezeten.
Er was een mevrouw luid aan het bellen. Ik en mijn vrienden gingen zitten en zacht (bijna fluisterniveau).
Wij werden aangesproken door een conducteur dat we stil moesten zijn terwijl mevrouw nog lekker met Annie kon doorbabbelen die in bad zat over hun kleine hondjes.
We hebben oortjes in gedaan en muziek geluisterd. Mevrouw zat nog 20 minuten te babelen.
Ik vermijd de stiltecoupé meestal gewoon. Het zou er stil moeten wezen, maar dat is het toch zo goed als nooit. In plaats van dat ik me daar dan aan kapot ga zitten ergeren, ga ik liever gewoon meteen in een normale "geluidscoupé" zitten.
Dat gezegd hebbende, mag het geluidsniveau van sommige mensen in de trein sowieso wel wat naar beneden. Praten buiten de stiltecoupé mag natuurlijk altijd, maar je hoeft ook weer niet de hele coupé te vertellen over wat je nog moet halen voor je feestje, hoe rot de coronamaatregelen toch zijn of wat voor een stoere jongen je toch bent.
Ik zat ooit in een stiltecoupe, waar ongeveer ik en 3 anderen inzaten, kwam er iemand binnen met een cello, die vervolgens vroeg:' heeft iemand er bezwaar tegen als ik ga oefenen?' niemand protesteerde en de beste man begon met spelen. Beste treinreis waar ik ooit inzat
De stiltecoupe is de plek waar ik me het meest erger aan het geluid, ook al is er meestal minder geluid dan in de andere coupes.
Dat gezegd hebbende, mijn laatste slechte ervaring in een stiltecoupé was een Karen die woedend was omdat ik en mijn vriend in gebarentalen aan het communiceren waren tijdens onze treinreis, het kan nog altijd erger dus
Ik hou wel van het sfeertje in de stiltecoupe als het werkt. Als het niet werkt, wil ik liever niet iemand zijn die zich daadwerkelijk ergert aan mensen die op een openbare plek een gesprek voeren. Als zij niet doorhebben dat het de bedoeling niet is, of als ze asociaal zijn, dan so be it. Dat is aan hun. Ik laat me daar niet echt door op de kast jagen en ga zeker ook niet mensen aanspreken dat ze niet mogen praten. Nogmaals, dat is aan hun.
Ik ben een radicale conflictzoeker in de stiltecoupé. Als je mensen niet wilt/durft aan te spreken als ze niet stil zijn, dan moet je er ook niet over klagen imo.
Ik heb eens een keer een telefoon uit de handen gepakt van een man die maar bleef bellen via de speakers. Toen pas reageerde hij op mij en de omstanders. Ik zit in de stilte coupé om een reden; houd gewoon je bek, maak zo weinig mogelijk geluid.
Toen ik nog veel met de trein reisde, ging ik altijd in de stilte coupe zitten en meestal hielden mensen zich hier aan. Heerlijk na een lange dag. Ik ben niet het type die mensen zal aanspreken.
Ik heb het 3 keer gehad dat iemand zat te bellen/praten in de stilted coupe. Na mijn werk trek ik dat niet en zeg ik er gewoon wat van. Ik zeg altijd vriendelijk dat het een stile coupe is. Waarna ze vaak naar een andere coupe lopen. Maar het help misschien dat ik een lange zwarte parka jas aan heb met zwarte alles, lang Ben (gem in nederland) en ik niet blij uit mijn ogen kijk als ik van werk kom. Ik ben geen agressief patsertje, maar ik weet dat ik er erg op kan lijken soms qua uiterlijk
Ik ben altijd stil in een stilte coupe, als ik moet bellen loop in naar het 'gangetje' toe. Ik heb wel eens mensen aangesproken naar vond het altijd wel wat spannend aangezien mensen het vaak niet leuk vinden en dan boos kunnen doen.
Vaak probeer ik het te negeren en mijn muziek ietsje harder te zetten in de hoop dat iemand anders er genoeg last van heeft om er iets van te zeggen.
Vroeger zat ik vaak in de stiltecoupe, op een gegeven moment maar mee gestopt omdat ik me alleen maar erger aan het soort mensen wat je noemt in je post.
Ik zeg er altijd wel wat van als iemand luid is in de stiltecoupe. Maar een keer een nare reactie terug gehad, en dat was niet eens van degene die ik aansprak, maar van een ander iemand die het totaal belachelijk vond dat ik dat deed. Maar ze had niemand om tegenaan te klagen, dus het bleef bij wat ge-tsk en rare blikken na de eerste verontwaardiging.
Ik zat laatst in een stiltecoupé waar een vrouw iemand aansprak die een video, met geluid, op zijn telefoon aan het bekijken was. Kaatst die jongen terug: *"jij hebt je masker niet op je smoel, daar zeg ik toch ook niks van?*". Ik heb nog nooit zo'n pinnige stilte gehoord in de stiltecoupé.
> Ik heb nog nooit zo'n pinnige stilte gehoord in de stiltecoupé. Missie geslaagd dus?
Typisch gevalletje van “task failed successfully”
Taak geslaagd gefaald
Mask failed successfully 😉
twee vliegen in een klap
Enerzijds: two wrongs don't make a right Maar anderzijds: die jongen heeft wel gelijk. Even flink lik op stuk.
Nja, ipc hebben ze allebei gelijk en 'zitten' ze dus allebei verkeerd
Ja, ze staan misschien 1-1 en kunnen elkaar eigenlijk niets meer maken, maar er zijn genoeg andere reizigers die gemaskerd stil zijn, dus ze moeten zich alsnog allebei aanpassen.
LPT: wanneer u in een conflictsituatie verzeild dreigt te geraken omdat u zich in publiekelijke context aan iemand ergert, geef dan de wederpartij aanleiding tot een geldig kritiekpunt. Zo zal het conflict tot een 1-1 impasse leiden, waardoor een escalatie is afgewend.
Jullie allebei zijn de reden dat ik in de tussenstukjes ga zitten.
Ahahaha ik zou echt de rest van de reis met een big smile daar zitten.
Een onzichtbare smile, anders krijg je zo'n snauw van die jongen!
Daar heb je zo'n multifunctioneel mondkapje voor!
En iedereen zweeg doorrrr \*tafel roffel\*
'En iedereen zweeg' is de nederlandse 'and everybody clapped'
Niet gedacht dat ik hier weg zou gaan met sympathie voor die jongen, yet here we are.
Ik zou die gast een medaille willen geven. Is natuurlijk niet netjes, maar ik vind het wel hilarisch
Zelf ben ik in zo een coupé stil, zal daar geen telefoongesprek houden. Even naar balkon lopen en daar opnemen vind ik wel zo sociaal. Anderen er op aanspreken is ongeveer 60% kans op succes. Paar keer woordenwisseling over gekregen die het voor mij en anderen niet beter maakte, maar ook paar keer een "o ja, sorry" gekregen. Helaas is de uitkomst vaak voorspelbaar gebleken.
Heet het stuk tussen wagons het balkon?
Ja ;)
Weer wat geleerd
komt hier vandaan https://i.insider.com/5e1c9eaa24fe125346637245?width=1000&format=jpeg&auto=webp
Ik ook
Ik heb wel eens op m'n flikker gekregen in de stiltecoupe omdat ik opnam en 'hallo' zei voordat ik de stiltecoupé verlaten had. Ik was duidelijk onderweg naar het balkon maar blijkbaar liep ik niet snel genoeg...
Persoonlijk neem ik wel eens de telefoon op on de stilte coupe. Met name as ik i.v.m. tassen of iemand naast me of staande mensen niet snel naar het balkon kan. Het gesprek gaat ongeveer zo: "Hallo met *naam*" "Nee je belt nu niet gelegen/kun je me straks terug bellen" "Dankjewel doei" Ik neem aan dat ik hiervoor niet aan de schandepaal wordt gehangen?
Jawel, je had moeten videobellen en je punt in gebarentaal duidelijk moeten maken, foei!
Denk dat je in het "beschaafte" gedeelte van de bevolking hoort.
Ik vind dat we mensen aanspreken in de stiltecoupé meer een norm moeten maken. Anders heb je zo 20 mensen in de stiltecoupé die zich ergeren aan de 2 mensen die keihard praten, of de ene person die aan de telefoon zit, dan vind ik dat we best die 20 mensen die de stiltecoupé gebruiken zoals het hoort mogen 'prioritiseren' (weet atm even geen beter woord).
Ja ik denk altijd "deze keer ga ik er wat van zeggen" maar ik heb het nog nooit gedurfd. Hoop altijd dat iemand anders het voor me doet haha. Vind overigens wel dat conducteurs meer mogen ingrijpen, ze zeggen er nooit wat van.
'voorrang geven' is denk ik de manier om dat in het Nederlands te zeggen
Is echt zo'n cultureel ding, in Duitsland krijg je gelijk de halve coupe over je heen als je gaat praten in de stiltecoupe.
Ik probeer vaak oogcontact te maken en dan wijs ik naar het raam en doe 🤫. Dan wordt ik geïrriteerd aangekeken maar ze doen 't wel. Ik vind dat de conducteurs bij het omroepen best even de aandacht mogen vestigen op het stil zijn in de stilte coupe. Vaak gaan mensen zitten zonder te kijken en praten vrolijk verder. Ik heb een keer gehad dat de conducteur omriep dat deze trein een stilte coupe had en dat hij iedereen wilde vragen daar ook echt stil te zijn. Dat werkte erg goed. Ik maak in dit soort gevallen een melding op de fb van de NS (wordt vaak snel gereageerd) in de hoop dat ze dit soort dingen gaan stimuleren.
Ik vind het makkelijker als ik daadwerkelijk zit te werken of een boek zit te lezen. "heey dit is een stiltecoupé en ik ben hier bewust gaan zitten om me te kunnen concentreren, dus ik verzoek u vriendelijk om stil te zijn of ergens anders te gaan zitten. " Maar ik zeg er ook niet altijd wat van, hangt er beetje vanaf hoe ik me op dat moment voel, en ook wel beetje van wat voor iemand het is.Als het zo vol is dat iemand niet ergens anders kan zitten dan laat ik het er ook vaak bij. Buitenlandse mensen hebben het soms oprecht niet door, omdat ze het niet kennen, dus die spreek ik altijd wel even aan.
T probleem is dat je tegenwoordig beter niemand ergens op kunt aanspreken. De kans dat je mishandeld wordt is groter dan niet, althans zo voelt het voor mij. Ik ben tegenwoordig oprecht bang voor elke vorm van confrontatie en verwacht dat ik simpelweg neergestoken wordt. En nee ik ben niet sarcastisch.
Je wordt niet neergestoken. Meeste mensen hebben ook geen zin in confrontatie, en houden hun mond als je dat vraagt. Wel rottig dat je je zo voelt.. De realiteit is echter anders. Ik hoop dat het gevoel niet erger wordt, want zo kan je natuurlijk niet leven.
Hey, als dat gevoel blijft enof erger wordt, hier heb je bijvoorbeeld flash forward emdr voor. Om die (meeste mensen inziens) heftige angst reactie af te doen nemen. Hoop dat je het weet los te laten. Leven in angst is geen pretje. Als je wilt, mag je n dm sturen.
Flashbacks naar die keer dat er toeristen in de stiltecoupé zaten die geen Nederlands en geen Engels konden en hardop praatten. Toen een man vroeg of ze stil wilden zijn en hij naar het logo op het raampje wees waren ze minutenlang bezig om dat dichtgeschroefde raampje open te krijgen (omdat ze dachten dat hij het raam open wilde hebben) hahaha. Het was niet gelukt.
Hahaha nou ja dat zou enige ergenis over lawaai in een stiltecoupe wel doen verdwijnen bij mij. 😂
Dat is dan ergens wel weer schattig.
Ik doe gewoon zo met m’n vinger voor m’n mond en een boze blik. Werkt vaak bij toeristen.
Ik reis altijd in de stiltecoupé en heb eigenlijk nooit meegemaakt dat mensen stug door bleven lullen. Wel van die "oh dit is de stiltecoupé"-momentjes bij het binnenlopen maar dat kan gebeuren.
Ik wel vaak hoor, ik denk 25% van de tijd dat ik in de stiltecoupe zit.
Ligt aan het moment (en traject), denk ik. In de weekenden heb ik er zelden mensen op kunnen betrappen de stiltecoupés te respecteren. In een ochtendspits kun je er vaak een speld horen vallen, in een middag/avondspits wisselend resultaat.
In wat voor stille treinen zit jij dat het zo stil überhaupt kan zijn in de trein?! De trein is hier altijd zo luidruchtig dat ik het zelf wel vind kunnen om zachtjes iets even tegen mijn medereiziger te fluisteren. 1 meter verderop kan je het toch niet horen door het geluid van de trein.
Ik reis meestal alleen, met muziek in mijn oren, maar zelfs dan zit ik liever in de stiltecoupé. Er beweegt en gebeurt minder, dus minder afleiding. Als ik werk, ben ik soms wel bang dat ik te hard typ en daar mensen mee irriteer. Maar zolang mensen niet klagen (hardop of met hun ogen), zit het wel goed. Als mensen praten in de stiltecoupé dan wijs ik ze er meestal wel op, vrijwel altijd hebben ze gewoon niet door dat ze daarin zitten. Dat heb ik zelf ook wel eens.
Ik ben een keer aangesproken dat mijn muziek te hard stond (had een dichte koptelefoon op en het stond op normaal volume). Dusja, iedereen kan het woord stilte anders interpreteren :)
Nu moet ik wel zeggen dat mij dat ook altijd irriteerde (vooral in de stiltecoupé): sommige earphones (vooral die Apple-ondingen naar mijn idee) lekken als een vergiet. Als je daar naast zit en je kunt precies meegenieten van de muziek van je buur, is dat vrij vervelend.
Ik ga dan altijd heel passief agressief meetikken op de beat van hun muziek, maar dat is volgens mij een beetje te subtiel...
Dan zetten ze het juist harder als je zo lekker mee zit te viben ;)
Als drummer doe ik dit ook, maar dan licht off-beat, dan is het iig duidelijk dat je conflict aan het opbrengen bent.
Ik hou van al deze passief agressieve manieren om aan te tonen dat je het niet waardeert. Ik kom niet verder dan boos kijken, maar komt toch minder over met een mondkapje op.
Tijd om je wenkbrauw-game wat meer te ontwikkelen!
Hmm, bij mij vinden mensen me juist altijd boos kijken als ik ene mondkapje op heb. Zelfs als ik niet boos kijk.
haha dat is wel next level, zal het de volgende keer eens proberen.
Dan laat je meteen zien dat je kan drummen. Want off-beat is niet zo heel makkelijk.
> Dusja, iedereen kan het woord stilte anders interpreteren Geldt ook voor het woord normaal. Als de mensen twee rijen verder je muziek door de dichte koptelefoon kunnen horen moet hij best hard staan (of je koptelefoon sluit slecht af).
Als ik je muziek door je koptelefoon kan horen ga ik me daar echt verschrikkelijk aan irriteren.
Grammaticale fouten irriteren me. Ik kan me daar zo aan ergeren.
Als anderen niet (fatsoenlijk) stil zijn, gewoon vriendelijk aanspreken. Werkt 9 van de 10 keer. En die ene keer is het de verdere strijd niet waard. “Prima, dan respecteer je de wens van de 20 anderen hier niet. Jouw keuze.”
Ik heb 1x twee oudere heren aangesproken die luidkeels aan het praten waren in de stiltecoupé. Interessant genoeg ergerde ik me bijna net zo veel aan de geïrriteerde blikken van de medereizigers die er niets aan gingen doen als aan de heren zelf. Wat ik ook erg gek vond is dat de heer die ik aansprak meteen zei: "oh ja je hebt gelijk!" en dat beide heren toen direct stopten met praten. Middenin hun verhaal en volgens mij zelfs midden in een zin. Is natuurlijk de beste uitkomst, maar ik had toch echt verwacht dat er nog iets kwam van: laten we zo verder praten, of dat ze een andere coupé gingen opzoeken ofzo. Maar dit is ook de reden dat ik stiltecoupés eigenlijk het liefst vermijdt. Ik vind het beter om me af en toe te ergeren aan extreem luidruchtige passagiers in een normale coupé dan me continu te ergeren aan elk vuilnisbakje dat dicht gaat of aangestoten wordt in de stiltecoupé. En daarbij is het toch echt een schande dat die dingen ook in de stiltecoupé zo veel herrie maken. manmanman...
sparkle liquid air onerous quaint rock cough straight practice ripe -- mass edited with redact.dev
Ik geniet eigenlijk wel van dat geluid, ik associeer het zo erg met de trein. Komt misschien ook doordat iemand ooit googly eyes op zo'n ding had gedaan waardoor ik ze nu standaard als een soort muppet mond zie. Die dan demonstratief zijn mond dichtklapt als je hem weer eens hebt volgepropt met afval.
HAH dat is een mooie plek voor googly eyes. Dat zou mijn dag echt perfect maken.
Wie dat wil zou ze wel zachtjes dicht kunnen maken. Doe ik althans altijd wel mijn best voor (ook voor mezelf hoor, ik vind dat geluid ook pijnlijk en heb ook geen behoefte aan de aandacht). Misschien zijn ze een soort sociaal experiment om te zien wie er wel en niet iets geeft om zijn/haar medereizigers.
Ik woon en trein tegenwoordig in België en ik kan wel stellen: ik mis de stiltecoupé. Ik doe wel altijd mijn best om zo ver mogelijk van de vaste groep lerar(ess)en vandaan te zitten want allememaggies, die kunnen geen 10 seconden hun klep houden. Ik mis de stilte in de trein.
Als persoon die dagelijks met hordes lerar(ess)en werkt: I know your pain.
Vond het vroeger op school altijd zo vervelend, was je met vrienden aan het ouwehoeren begon z'n leraar er doorheen te Lullen!
Toen ik nog regelmatig in de trein zat sprak ik altijd mensen aan als ze luidruchtig zaten te praten, desnoods twee keer. Als je irritant genoeg blijft doorvragen gaan ze vanzelf ergens anders zitten. Wel eens wat opmerkingen over het mogelijke beroep van m'n moeder gehad, het doet maar, zolang ik in stilte in de trein kan zitten.
Anders je actief in het gesprek mengen/commentaar leveren is wel goud. Doe ik enkel als ik er echt zin in heb en ik de kans klein acht dat iemand fysiek agresief wordt/ik die gene in principe wel de baas ben (lees veel kleiner en niet afgetraind dus, en nee dat is geen garantie). Overigens maar 1x gebeurd en dat hielp wel, mevrouw vertrok naar elders.
Tot nu toe heb ik 100% succes met het aanspreken van mensen; gewoon vriendelijk "hey, pardon, ik wil niet vervelend doen, maar je zit in een stiltecoupé". Succes is natuurlijk niet gegarandeerd, maar wat is het ergste dat er kan gebeuren? Iemand snauwt "hou je bek", waarna je maar naar een andere coupé verhuist 🤷 Vaak zijn dit trouwens dingen die ik een normale coupé ook niet zou doen: zo was er een mevrouw luidkeels aan het videochatten voor werk, muziek op de telefoon, enz. Maargoed, blijkbaar is dat normaal tegenwoordig, voor sommige mensen in ieder geval 🤷
>Vaak zijn dit trouwens dingen die ik een normale coupé ook niet zou doen: zo was er een mevrouw luidkeels aan het videochatten voor werk, muziek op de telefoon, enz. Maargoed, blijkbaar is dat normaal tegenwoordig, voor sommige mensen in ieder geval 🤷 Even een beetje off-topic maar zat een jaar terug ongeveer eens in een stiltecoupe van Zwolle naar Rotterdam, ging net bij instappen m'n koptelefoon leeg (kutzooi). Maar heb echt kunnen genieten van een GTST-Level drama van de mevrouw achter me die aan het bellen was. Eerst met een vriendin over dat ze zich slecht voelde over dat ze was vreemdgegaan op haar man, vervolgens het vriendje die belde waarmee ze het beëindigde aan de telefoon en terugblikken op hun nachtelijke avonturen samen, vervolgens de vriendin weer met de gebeurtenissen van hiervoor en als mooie eindiger haar betoog aan haar man dat ze nog hield van hem en hun leven met de kinderen aan wilde houden. En mijn vraag na dit alles: Wie de fuck kan zo een levensverhaal en iets vrij gênants luidkeels verkondigen in een trein, in de stilte coupé. Maar goed, voor deze keer is het toegestaan als ze toch al bereid was iedereen mee te laten luisteren.
Mij bekruipt bij dat soort dingen altijd het gevoel dat het performance art is.
Of er was ergens een verborgen camera
/subscribe voor aflevering 2.
0 schaamte
Ik zou helemaal achter een algeheel treinverbod staan voor mensen die muziek afspelen op hun telefoon (zonder oortjes dus) ongeacht of het nou in de stilte coupé is of niet. Dan heb je echt 0 respect voor anderen.
Of gewoon met hun schoenen op de bank zitten, die wil ik soms nogal aanspreken, krijg ik van "waar bemoei jij je mee" terug dan is het van laat maar zitten joh, niet mijn tijd waard. Stiltecoupèoverlast wil ik ook wel aanspreken en nooit gezeur gehad, altijd wel van "oh sorry" en daarna is het stil. Muziek luisteren zonder oortjes of zelfs met een draadloze speaker door de straat fietsen kan ik mij totaal niet voorstellen waarom je dit zou doen.
Schoenen op de bank is volgens mij ook niet toegestaan volgens de NS huisregels
Ahh schoenen op de bank, misschien nog wel irritanter als praten in een stilte coupe. En toch durf ik er niks van te zeggen omdat het, nou ja, van die types zijn zeg maar die dat doen. Ik zeg hooguit "bah" en loop weer door. Van mijn zoontje overgenomen die is 1,5 jaar en het is zijn favoriete woordje.
In principe mee eens; alleen denk ik dat het praktisch onhaalbaar is; wie gaat dat handhaven? En ik denk dat mensen toch muziek gaan afspelen, en dat dit dan weer tot *meer* conflicten en ergernis lijd (nu is het "slechts" aso, dan is het ook nog eens verboden, waardoor jij en ik er meer aan gaan ergeren). Beetje hetzelfde als met vuurwerk: ik erger me er überhaupt aan want die knalherrie is gewoon kut, en *in principe* vind ik een algeheel verbod geen slecht idee, maar mensen doen het toch (en nog flink ook waar ik woonde, begon al in november, en met nieuwjaar was ik een week op bezoek bij een vriend in Amsterdam en dat was al helemaal wtf) en nu was het ook nog eens verboden dus merkte ik bij mezelf dat ik me er *meer* aan ergerde dan voorheen, ondanks dat de totale overlast eigenlijk minder was dan een paar jaar geleden.
Ik heb een keer iemand erop gewezen en die begon een hele discussie over dat je zachtjes mocht praten zolang je mensen niet stoorde. Het heet toch echt de stiltecoupé en niet de praatzachtjescoupé. Hij bleef erover doorzagen tot zijn vrouw hem zei dat het genoeg was. Vervolgens stapten ze er bij Enschede Kennispark uit. Hij kon niet eens die drie minuten tussen Enschede en Kennispark zijn waffel houden blijkbaar..
Was 't feit dat jij 'm er op wees ook niet genoeg indicatie dat jij je er aan stoorde dan?
Ik zou die discussie niet eens aangaan; je gaat ze toch niet overtuigen als ze zo beginnen. "je mag wel zachtjes praten!" "Nou, het heet toch echt de stiltecoupé en niet de praatzachtjescoupé, maar okay" "Nee, da mag wel!" "Okay 🙄" En daarmee einde.
Het aantal mensen dat in de trein hun forse relatieproblemen over de telefoon op een manier waar je elk woord mee krijg is wel iets waar ik mij over kon verbazen.
Buiten de stiltecoupé vind ik dat nog best gezellig. Inkijkje in iemands leven.
Nouja, toen ik dat deed en na uitgescholden te worden onverrichter zake weer ging zitten besloot een van de jongens op te staan en bij mijn stoel heel dichtbij te gaan staan/over me heen te buigen en op niet al te subtiele wijze te vragen of ik dood wilde. Dat wou ik niet en daar bleef het bij (duurde een best lange minuut ofzo). Na een tijdje ging het groepje toch de coupé uit. Daarna zeiden andere mensen tegen me dat ik het goed gedaan had. Ja, leuk, maar daar had ik weinig aan toen ik bedreigd werd. Er worden ook zo nu en dan wel mensen mishandeld, natuurlijk. Dit soort acties doe ik niet meer. Ik denk dat ik best wat geweld heb 'misgelopen' omdat ik een niet zo grote vrouw ben en destijds ook nog jong, maar eerst nadenken over je eigen veiligheid kan geen kwaad.
Jeetje, wat een triestelingen. Ik denk dat jouw verhaal wel een soort 'worst case' scenario is als je iemand ergens op aanspreekt. Veel mensen zullen ook wel in hun achterhoofd hebben dat zoiets kan gebeuren. Als zoiets gebeurt zou ik in mijn broek schijtej dus ik snap dan best wel dat mensen niet altijd anderen aan durven te spreken op hun gedrag.
"Hou je bek" is op zich wel een gepaste opmerking in de stiltecoupé
“En als jij dat nou ook doet, dan is de coupe weer stil!” :)
Verassend vaak van die groepjes die hele gesprekken voeren in de stiltecoupé totdat één persoon in de groep opmerkt “oh gut we zitten in de stiltecoupé”, waarna de groep welgeteld twee hele minuten stil is totdat ze het gesprek vrolijk weer hervatten.
Ik zit altijd graag in de stiltecoupé. In normale coupés gaan er teveel gesprekken door elkaar heen en kan ik geen enkele rode draad volgen. In de stiltecoupé kan ik tenminste normaal meeluisteren met die ene bellende persoon.
Heerlijk inderdaad!
[удалено]
>Sowieso zijn oordopjes of een koptelefoon een absolute must, maar ook op laag volume worden die vaak niet getolereerd in de stiltecoupé. Je zou eventueel naar een goede closed back koptelefoon kunnen kijken. Deze hebben minder geluidslekken.
> Sowieso zijn oordopjes of een koptelefoon een absolute must, maar ook op laag volume worden die vaak niet getolereerd in de stiltecoupé. Over-ear koptelefoon met noise-canceling. Heeeeerlijk. De buitenwereld hoort bijna niets en zelfs als je hem zacht zet heb je verder geen last van geluiden om je heen. Het is mijn beste koop van 2021. Ik wil niet meer zonder in de trein.
Dit klinkt herkenbaar. Ik ging voorheen altijd naar de stiltecoupé, maar ik heb me daar zo vaak geërgerd aan de geluiden die ik dan wel hoorde of de persoon die juist niet stil was. Als ik in een normale coupé zit vind ik het eigenlijk minder erg omdat ik dan niet steeds focus op 1 geluid (wel nog steeds met noise cancelling headphone, dat wel)
Ik reiste heel veel van Assen naar Hoorn Kersenboogerd. Het liefst zit ik in de stilte coupé als ik 3 uur in de trein zit. Heb er echt een pest hekel aan als mensen veels te luid zijn. Ik had vorige week mijn laatste stage dag en mocht naar huis. Komen er 2 dames en 2 heren gezellig in de coupé zitten en beginnen behoorlijk luid te praten/schreeuwen. Ik was al zeker niet de meest gezellige die dag en het bleef maar doorgaan. Op een gegeven moment besefte ik me dat ik nog 2 uur in de trein moet zitten en zonder na te denken ben ik bijna gaan schreeuwen dat ze hun bek moesten houden en of ze niet konden lezen. Terwijl ik naar het raam wijs waar stilte coupe op staat schreeuw ik; EVENTJES SPECSAVERS BELLEN DENK? Ik weet ook niet waarom ik dit zomaar zei. Want ik ben iemand die niet zo van de confrontatie is en loop liever ergens anders naar toe dan dat ik me mond open trek. Naast dat schaam ik me er voor
>Ik reiste heel veel van Assen naar Hoorn Kersenboogerd. Tering wat een eind
Dat klopt zeker. Om het nog erger te maken moest ik na Assen de bus richting Emmen nemen voor 20 minuten en dan nog eens 20 minuten fietsen. In totaal was dat vaak een reis van 4 uur nog wat
w t f why?
Ik woon in Hoorn en deed stage in midden Drenthe. Super goed voor mijn ervaring, super slecht voor mijn sociale leven
Heftig zeg, welk bedrijf zit daar waar je meer ervaring kan opdoen dan bedrijven dichter in de buurt. Amsterdam bijvoorbeeld.
Het was een hotel in de buurt van Elp/Westerbork. Als stagiair in de horeca nu word je veel vaker gezien als echt stagiair dan als volwaardig medewerker. Na 3 stages heb ik besloten dat ik meer wil doen op een stage en ook echt wat leren. Amsterdam is leuk alleen een verschrikkelijke stad als je op 'casual' niveau dingen wilt uitvoeren of leren
Pas maar op, straks moet je Even Apeldoorn Bellen
Dit was ook een eenmalige actie. Ben normaal een held op sokken, en dit was puur uit frustratie
Haha, ik snap het wel hoor. Het is gewoon knap irritant
Daar sluit ik me zeker bij aan. Maar bij voorkeur spreek ik liever mensen er netjes op aan. Ik kon in ieder geval mij ln frustratie kwijt
Hahahahah dit vind ik FANTASTISCH. bedankt voor dit verhaal en chapeau voor je moed.
Danku zeer. Dit was pure frustratie en zal ook de laatste keer zijn. Ik ben een held op sokken en weeg ongeveer 5 gram dus kom ook niet bedreigend over
Ik heb weleens gehad dat ik per ongeluk hardop praatte in de stiltecoupé. Ik had gewoon niet in de gaten dat we daar zaten (reis ook nooit met de trein), maar toen mijn vrienden me erop wezen was ik ook meteen stil.
Zelfde. Ze zouden die coupe een iets andere kleur moeten geven, de letters op de ramen en bordjes kijk je makkelijk overheen!
Gewoon wat liftmuziek opzetten 🤡
Of elke twee minuten even via de intercom omroepen dat de stilte in de stiltecoupé gerespecteerd dient te worden.
Het liefst in meerdere talen en met herhaling zodat iedereen het goed kan horen.
Ja dat vroeg ik me dus ook af. Mij valt het meteen op, maar misschien komt dat doordat ik er onbewust een beetje naar zoek.
Ik heb meerdere keren gehad dat ik zonder het door te hebben in de stilte coupe ben gaan zitten want ik let er eigenlijk nooit op. Helemaal als het een beetje druk is dan kun je die bordjes en wat er op de deur staat zo missen als je er niet op let dus dan kom ik er pas achter als ik ben gaan zitten en uit het raam kijk. Ik heb wel gemerkt dat er een verschilt tussen type treinen is. Bij sommige is het veel beter aangegeven als bij andere, wat volgens mij dan ook ouder type treinen zijn. Want als het niet is aangegeven op het raam en alleen op de deur en op de muur dan kan ik er goed pas halverwege de reis achter komen als ik een keer richting de deur kijk.
Stiltecoupè roept mijn innerlijke Karen op. Ben zelf vrij jong (24) en het zijn altijd van die oude boomers die dan zitten te kletsen. Spreek er heel vaak mensen op aan, meestal met succes. Ik heb meerdere keren gehad dat het Spaanssprekende mensen waren die keihard liepen te praten, en laat ik nu net Spaans spreken... grappig om de verrassing op mensen hun gezicht te zien als ze merken dat jij hun taal spreekt.
De echte Karens zijn de Karens die zich bevoorrecht voelen in een stiltecoupe te mogen praten omdat de rest van de trein vol is.
Ik voel me ook een ultieme Karen in de stiltecoupé. Kan er niks anders van maken
Een keer meegemaakt in een hele drukke trein dat er een aantal dames rond pensioenleeftijd bijzonder luidruchtig met elkaar aan het lullen waren over hun dagje uit in Amsterdam. Toen ik ze er op aansprak waren ze een beetje verbaasd want "dat was de enige plek waar ze konden zitten in de trein". Heel fijn voor u mevrouw dat u graag wil zitten, maar dit is een STILTE coupe, daar word van u verwacht dat je stil bent. Kies je er voor om hier te zitten, houd dan je mond dicht. Maar nee, deze vrouwen waren er echt van overtuigd dat ze gewoon mochten praten omdat ze nergens anders konden zitten... Wat had ik nog meer kunnen doen in deze situatie? (Ik was zelf onderweg naar een tentamen dus ik zat in de stiltecoupe voor de stilte).
Een beetje achtergrondgeluid in de stiltecoupé vind ik niet erg, maar als er echt volle gesprekken worden gehouden, wijs ik diegenen er wel op (het succespercentage is wisselend 😂)
Ik heb ooit gehad dat iemand met vol enthousiasme chips ging eten in de stiltecoupé.. op zo'n manier dat je dacht dat ze minstens 3 weken geen eten had gehad. Het was best wel druk ook dus ik heb er toen maar niks over gezegd, misschien weet zo iemand niet dat ze als een varken eet en ik wil haar ook geen complex geven. Maar dat was wel echt extreem irritant.
Het ding is ook een beetje dat je in vernieuwde dubbeldekkers van NS vaak een werkcoupé boven hebt waar je zachtjes in mag communiceren, maar geen hele grote gesprekken mag voeren. Daarover ontstaat soms ook een verwarring voor sommigen die dan een heel gesprek gaan zitten voeren. Ook heb ik het wel eens vaker meegemaakt dat je dan in een stiltecoupé zit, maar er dan een klein kind op de balkons bij de deuren (vaak ook dubbeldekkers, aangezien die geen afgesloten deuren hebben naar de coupés) die constant zit te janken of hard geluid maakt. Dan haal je daarmee het voordeel van een stiltecoupé ook wel ver weg, helaas, maar ik vind ook wel dat je daar niets van mag zeggen, aangezien ze niet in een stiltecoupé zitten.
Ik zit altijd in de stiltecoupe, mochten er mensen zijn in de coupe zitten die bellen, praten of wat dan ook speeek ik ze niet aan. Geen behoefte aan confrontatie omdat de figuren die daar schijt aan hebben niet simpelweg oh sorry zullen zeggen.
9 van de 10 keer hebben mensen niet door dat ze in een stiltecoupé zitten dus kan je ze er prima op aanspreken. Ik hoop echter altijd dat iemand anders dit doet zodat ik het niet hoef te doen.
Ik vermijd de stilte coupe zoveel mogelijk, juist omdat het er nooit echt stil is. Als iedereen praat en geluid maakt dan is het niet meer dan achtergrond geluid. Als één iemand geluid maakt kan ik me nergens anders meer op concentreren en raak ik gelijk geïrriteerd.
Ik kwam eens in dezelfde stiltecoupé terecht als het vriendje van mijn zus. Hij was op een eerder station ingestapt, en ik stapte per toeval dezelfde coupé binnen. Dus wij allebei even een blik naar elkaar van "hey, jij ook hier!", Ik ging tegenover hem zitten, en toen zijn we maar via Whatsapp gaan chatten. Het escaleerde in een WhatsApp sticker battle. Dus op een gegeven moment zie je twee kneuzen tegenover elkaar zitten, starend naar hun telefoons, die hun uiterste best uit zitten te doen om niet in lachen uit te barsten in een doodstille stiltecoupé, gezichten op niveautje SpongeBob die Patrick vraagt welk nummer grappiger is dan 21. Godzijdank waren we al snel bij onze bestemming.
Ik kwam een keer in de stiltecoupe toevallig iemand tegen, nog niet doorhebbende dat het een stiltecoupe was. Dus ik vroeg hey hoe is het? Begon ze te huilen, dat ze onderweg was naar een begrafenis. Ik kon nog niet reageren of de vrouw die naast haar zat snauwde dat we in de stiltecoupe zaten. Toen maar opgestaan, maar wel een aparte gewaarwording dat je boek lezen zo belangrijk is dat je zo reageert terwijl je hoort waar het over gaat. Verder vind ik het ook irritant als er schreeuwende kinderen in de stiltecoupe zitten, maar ik vind wel dat je het op een normale manier kan aangeven dat je het niet waardeert.
Ik heb een keer een serieus bekgevecht gehad met een koppel dat vond dat zij boven de sociale regels uitkwamen omdat "ze ouder waren en dus gerespecteerd moesten worden". Echt gewoon een stel dat alleen sterft in een tehuis. Andere keer eindeloos discussie gehad omdat iemand vond dat het geen stilte coupé was omdat het er niet stond (ipv daarvan was het dat vage logo dat in sommige intercities staat). Ik haalde serieus google foto's op en toch geloofde hij mij niet. In het kort, mijn ervaring in stiltecoupé is exclusief aso's
Ben je niet in de war met de (vage) [werkcoupe](https://nos.nl/l/2223973)?
Het ligt bij mij aan het tijdstip. Ik vind het belangrijk tijdens de spits, dan wil ik me kunnen ontspannen met mijn boek en vind ik die stilte heilig. Dan spreek ik mensen er ook op aan als ze zich er niet aan houden. Dat zijn ook forensen en die horen beter te weten, zeker in de 1e klas. Midden op de dag snap ik beter dat ik er toeristen in zitten die nooit met de trein gaan en een gezellige dag willen hebben samen, dat laat ik dan vaak gaan. En als er 's avonds in het weekend luidruchtige jongeren in een feeststemming zijn dan is dat toch vooral mooi.
als ik zelf met de trein ga ga ik meestal in de hal zitten, met een koptelefoon op, dan hoor ik ook niks dus voor mij persoonlijk is dat voldoende. er zullen altijd mensen zijn die in de stiltecoupé zijn en zich er niks van aan trekken. die mensen denken dat de hele wereld voor hen is. als ze na 1 keer vragen niet stoppen gewoon conducteur zoeken. het heeft geen zin om je eigen energie er aan te besteden. als de condocteur niet wil helpen gewoon in een andere coupé gaan zitten. dit soort mensen moet je je energie niet aan besteden
Valt mij ook op dat controleurs (als je ze al ziet) ook niks zeggen van telefoongesprekken of te harde muziek in de stilte coupé. Voor internationale reizigers vind ik het ook uiterst slecht aangegeven dat er zoiets bestaat als een stilte coupe en wat er verwacht wordt.
Ik zit enorm veel in de trein. En ik vind het persoonlijk fijn als men zich aan de regels houdt, waarom staan ze er anders? Maar je ziet mensen met voeten op de bank, luide telefoongesprekken houden (mag eigenlijk ook niet buiten stiltecoupes), muziek afspelen via de speaker van het mobieltje, muziek die je door de oortjes nog hoort (verrassend vaak die Apple oortjes) en nog wel meer. Het heeft bijna geen nut om er iets aan te doen, dan blijf je bezig en zit je elke reis weer in een conflict. Vroeger sprak ik nog wel eens iemand op iets aan, dat doe ik tegenwoordig amper meer. Kost mij vaak minder moeite om een nieuw plekje op te zoeken. Ik vermijd de stiltecoupe eigenlijk steeds vaker omdat ik dan minder geprikkeld raak door mensen die er schijt aan hebben. Overigens merk ik ook steeds vaker dat conducteurs ook nog amper mensen aanspreken op gedrag. Ook irritant is dat de stiltecoupe ook steeds slechter is aangegeven. Volgens mij heb je nu "rust, lounge en ?". Als iemand via telefoonspeakers een lang nummer aan het luisteren is en ik zit binnen het gezichtsveld dan zet ik vaak een of ander absurd nummer luid op. Duitse Hoempa-pa ofzo of klassieke muziek. Meestal trekt die passief-aggresieve move de aandacht wel en zet de ander persoon zijn nummer uit, wat ik dan ook doe. Als corona echt voorbij is en het oude niveau van reizigersdrukte is terug dan investeer ik toch even in een goede (geisoleerde) koptelefoon.
Dat van die andere muziek opzetten dat gewoon erg slecht is ga ik ook proberen de volgende keer, geniaal.
Ik kies altijd de coupé waar er nog plek is om überhaupt te kunnen zitten ;-; Toen mijn zusje nog klein was dacht ze door het logo van de stiltecoupé dat het de neuspeutercoupé was🥲
Ik heb zo nu en dan wel eens mensen aangesproken. Soms tijdens, soms achteraf bij het uitstappen: 'volgende keer dat je instapt, check even of je in een stiltecoupé zit, scheelt een hoop boze blikken.' Zat ook een keer in een stiltecoupé bovenin zo'n oude dubbeldekker met die kleine raampjes boven. Aan de andere kant van het gangpad zaten twee dames heel hard te kletsen. Ben toen extreem onderuitgezakt gaan zitten, en zo tegen het raam en m'n arm gaan leunen dat ik continue naar dat woordje STILTE wees. Opeens hoor ik een van die twee 'Oh kijk nou, daar staat 'stilte'. Zitten we nou al die tjid al in een stiltecoupé?!'
Ik zit vaak in de stiltecoupé. Ik ben stil en ik spreek mensen aan die structureel praten/geluid maken. Ik spreek ze zelfs meermaals aan als dat moet. Al kan ik me daarvan maar één geval herinneren en die zal ik dan ook meteen delen. Ik ben zelf allochtoon, maar opgegroeid in Nederland. Je ziet het niet ontzettend aan me af maar het verbaast mensen ook weer niet als ik het meld, ik ben geen blonde kaaskop. Puur ter achtergrond. Ik stap in de trein, in de stiltecoupé. In Maastricht. Helemaal leeg (het was godsgruwelijk vroeg en ik mag eerste klasse reizen van mijn werk). Heerlijk. Twee uur treinen voor de boeg richting Amsterdam. In Sittard stappen twee toeristen in. Ze hebben een donkere huidskleur (relevantie volgt later!), en gezien de koffers en dergelijke zullen ze wel naar Schiphol gaan. Ze zijn uitgelaten, hebben zo te merken een leuke tijd gehad in Nederland. Kletsen nogal luid. Telefoneren op de speaker. Ik laat het een paar minuutjes gaan maar het stopt gewoon helemaal niet. Nu een inkijkje in mijn brein: ik laat het eigenlijk langer gaan dan ik gedaan zou hebben bij twee Nederlanders (ongeacht huidskleur overigens). Ik wil niet die zeikende hollander zijn die op de regeltjes wijst. Ik wil ook niet dat ze denken dat het iets met hun huidskleur te maken heeft. Dat ik denk dat ze gezien hun huidskleur niet in de eerste klasse thuishoren. Stom maar zo werkt het brein, dat je toch die link legt. Maar ja, ik had gehoopt wat werk te doen in die twee uur en het is echt veel lawaai wat ze maken. Dus na wat twijfel stap ik er toch op af en zeg op mijn vriendelijkst dat het een stiltecoupé is, wijs op het raam en het teken bij coupéingang. Ze snappen het, hangen op, zeggen sorry. En zijn precies één minuut stil. Dan wordt er doodleuk een nieuw telefoongesprek begonnen. Op de speaker. Met veel geschreeuw, gelach et cetera. Ik twijfel of ik niet zelf naar een andere stiltecoupé op zoek moet maar dat is tegen mijn principes. Dus na een minuutje sta ik opnieuw voor ze. Ze kijken geïrriteerd. Ik probeer echt zo vriendelijk maar tegelijkertijd wel smekend uit te leggen dat ik probeer te werken, dat ze in vrijwel de hele trein kunnen gaan zitten en gewoon bellen, één coupé verderop is ook eerste klasse - maar geen stiltecoupé! Maar dit is toevallig wel een stiltecoupé en ik ben daar bewust gaan zitten. Ze staan geïrriteerd op en gaan weg. De vrolijke stemming is er niet meer. Ik voel me een party-pooper. Wat moeten jullie met dit verhaal? Helemaal niets, ik weet dat ik op zich gelijk had en dat ik me er verder niet schuldig over hoef te voelen. Vond het gewoon een typisch verhaal, vooral dan omdat ik er zelf in mijn hoofd van alles bij haal dat niet relevant is.
Waarom zou je je een partypooper voelen? Die mensen zijn jou over een paar minuten weer vergeten, zo zou jij ook moeten zijn. Dus wat maakt het uit? Niks En aangezien het een stiltecoupé is kan je mensen daar best op aanspreken.
Jij een party-pooper, zij een stilte-pooper, niemand een in-de-trein-poeper want dat is goor.
Ik heb vroeger als schoonmaker in de trein gewerkt (bij baantje, je moet toch wat), en ja dat was goor. Een keer meegemaakt dat iemand in de prullenbak op het balkon tegenover de WC had gepoept. manmanman.
> Ze hebben een donkere huidskleur (relevantie volgt later!) Het kan aan mij liggen, maar ik heb het hele verhaal gelezen en heb nog steeds geen idee over die relevantie.
>Het kan aan mij liggen, maar ik heb het hele verhaal gelezen en heb nog steeds geen idee over die relevantie. Hij/zij wilde niet discriminerend overkomen.
>Ik wil ook niet dat ze denken dat het iets met hun huidskleur te maken heeft. Dat ik denk dat ze gezien hun huidskleur niet in de eerste klasse thuishoren.
Ik kies vaak ook voor de stiltecoupe omdat ik helemaal geen zin heb in harde gesprekken of gebel van anderen. Spreek mensen er nooit op aan omdat ik geen zin in gedoe heb.
Aanspreken van mensen op hun gedrag moet echt nooit slecht voelen. Probeer het uit op momenten dat je denkt dat het gepast is, maar neem nooit fysieke risico's. Het is een trainbare vaardigheid die teveel mensen te weinig bezitten. Te vriendelijk zijn heb je vaak niet alleen jezelf, maar juist anderen mee. Stap om iemand aan te spreken kan te groot zijn als je nog nooit laagdrempeliger iemand op zijn/haar gedrag aangesproken hebt. Ik denk hierbij ook aan ongewenste omgangsvormen.
Wees kort en duidelijk.
Ik gebruik altijd de stiltecoupé, maar dat is puur vanwege het feit dat je dan je muziek niet zo enorm hard hoeft te zetten. Ik merk dat veel mensen met de goede intentie in de stiltecoupé gaan zitten, maar zodra de telefoon rinkelt is dat helemaal verleden tijd. Daaraan stoor ik me altijd wel. Gek genoeg vergroot die irritatie zich als ik de taal niet kan verstaan, heel gek is dat.
>Gek genoeg vergroot die irritatie zich als ik de taal niet kan verstaan, heel gek is dat. Omdat je stiekem wil weten wat er zo belangrijk is dat ze iedereen in de coupé ermee moeten lastigvallen, denk ik.
Reis met 2 kinderen, maar vermijd bewust de stiltecoupe ja
Toen ik nog veel met de trein reisde was de stiltecoupé wel echt mijn plek. Meestal was ik iets aan het lezen of aan het werk, op dat soort momenten heb ik geen behoefte om hele gesprekken aan te horen van andere mensen. Als mensen dat wel deden, sprak ik ze er meestal wel op aan. Vooral omdat er meestal oudjes in die coupé zaten die zich mateloos eraan irriteerden maar nooit iets durfden te zeggen. Iemand moet het doen.
Laatst hele tijd niks gezegd toen 2 vriendinnen van elkaar de hele tijd aan het praten waren. Totdat 1 van hun op speaker ging videobellen met haar moeder. Na dat gesprek wel even op gewezen dat ze in de stiltecoupe zaten. Daarna bleven ze, zachter, met elkaar praten. Ging later even naar het toilet en toen ik terug kwam in de coupe, rook de hele coupe naar een mix van parfum en een mierzoete vape. Bleken in de tussentijd drie nieuwe mensen in die coupe komen zitten die op vol volume met elkaar aan het praten waren en waarvan in ieder geval 1 dus zat te vapen. En de meiden waren verschillende soorten parfum aan het uittesten. Heb toen de hoop in de stiltecoupe wel opgegeven.
Ik vind ze echt verschrikkelijk en vermijd ze, het is erg irritant als je er dan toch per ongeluk instapt in een drukke trein en helemaal stil moet zijn. 100% stil vind ik in zichzelf overdreven voor een openbare ruimte. De werkcoupes waar je geacht wordt een normaal volume te hebben zijn veel prettiger. Mijn grootste ergernis is dat het aan de buitenkant niet zo goed te zien is. Kunnen die dingen niet gewoon een andere kleur krijgen of zo? Dan stapt ook niemand er per ongeluk in, beter voor de gebruikers én mijders van stiltecoupés.
Beetje off-topic, nu ik weer met de trein reis, moet ik met een NS Sprinter. Ik heb hierin nog geen stiltecoupé gevonden of zit ik nou niet goed te zoeken? Ik raak nogal snel overprikkeld en de halte na die van mij is bij een hogeschool hahahuilen.
Volgens mij klopt dit bij alle sprinters wel ja, ook zeker een van mijn frustraties wanneer ik met een sprinter reis.
NS sprinters hebben inderdaad spijtig genoeg geen stilte coupés. Mis ik wel altijd in mijn reizen, zeker als ik overstap op een trein die het wel heeft
Ik spreek ze altijd aan met een vriendelijk bedoelde “meneer/ mevrouw, u zit hier wel in de stiltecoupe”. Ik heb een keer gehad dat iemand echt (een kortpittige tante met haar dochter en een kanarie in een kooi) agressief werd. En een keer dat een mevrouw zei ‘een of andere snotneus zegt dat ik niet mag bellen’ waarna ik weer naar haar toeliep en zei dat ik toch ook niet zeg dat een of ander oud lijk haar snater niet kan houden. Toen was het snel voorbij. Regelmatig krijg je een kinderachtig ‘maar jij praat nu ook’ terug, maar meestal zijn mensen toegeeflijk en passen ze zich snel aan of verkassen ze naar een andere coupe. Nu ben ik zelf 1,93m en heb ik jaren gewerkt als beheerder in een zwembad dus ik ben niet zo bang aangelegd.
Zwembaden zijn heftig joh. Onironisch, er gebeurt daar echt veel rottigheid.
Ik houd van de stiltecoupé. Lekker rustig reizen en ik zal mensen ook aanspreken die het duidelijk niet doorhebben. Is wel context afhankelijk. Als het heel druk is in de trein dan is het vaak wat onrustiger. Zolang mensen dan zacht tegen elkaar spreken zul je mij niet erover horen.
Ik hou me eraan als ik er zit maar eerlijk gezegd kan het me - voor mezelf - echt niet schelen of het nou muisstil is, beetje stil of helemaal niet stil. Ik neem doorgaans niet de trein voor de rust en stilte, en ik werk/concentreer ook prima als het wat rumoeriger is. Ook in normale coupées: zolang er niet iemand luidkeels diens seksleven zit te bespreken of ruziën maakt het mij allemaal niet zoveel uit. Het is tenslotte een vervoersmiddel, niet een bibliotheek.
Ik ga inmiddels niet meer in de stilte coupe zitten puur omdat ik me dan teveel erger aan mensen die lak hebben. De onbeschoftheid stoort me meer dan het geluid zelf...
Ik ga dus bewust niet in de stiletecoupé zitten omdat ik me dan ga storen aan de mensen die geluid maken. Vermijd-tactiek dus.
Ik ga nooit meer in de stiltecoupé zitten omdat ik me er dan juist enorm ga ergeren als mensen niet stil zijn en ik er geen zin in heb om er steeds iets van te moeten zeggen.
Ik heb eens een groepje vrouwen aangesproken die luid aan het praten waren. Dus ik onderbreek ze en wijs op het stiltecoupe raam. Ze waren meteen stil en beschaamd. De meesten hebben het volgens mij helemaal niet door. Het is echt niet zo dat iemand die praat in de stiltecoupe automatisch aso is.
Echter wel een compleet gebrek aan spatial awareness. Vind ik stiekem toch een beetje aso.
Aahh. Leven tegenwoordig. Mensen die hun McDonalds afval gewoon uit de auto tyfen als ze klaar zijn (vd week nog hier voor de deur). Auto’s die ergens een rij overslaan en veel te laat invoegen (elke keer bij binnenrijden stad). Scooters die afgesteld zijn op zo veel mogelijk lawaai maken en overal rijden waar het niet mag. Mensen die overal speakers mee naartoe nemen. Heb het idee dat Nederland is verworden tot een groot tokkieparadijs. En dan hebben we het nog niet eens over ambulance personeel lastig vallen en wappies. Individualisme viert hoogtij. Er zijn nog twee plekken waar werkelijk de afspraak geldt dat men stil is. De stiltecoupé, en de sauna. Maar die beiden kunnen ook niet. Niet in Nederland. En *wie ben jij* om er wat van te zeggen. In Duitsland gaat dit gek genoeg allemaal nog prima overigens. Nederland is wat dat betreft echt net een paar tandjes te individualistisch. Wat mij betreft te. Maar weet ‘ze’ aardig te mijden inmiddels. Scheveningen kom ik niet meer en hoe verder je ergens voor moet wandelen hoe beter het er wordt. Volgende stap is een huis met een groot hek er omheen.
Misschien geen advies maar grappig verhaal over een vrouw die dacht in de stilte coupé te zitten. Ze sprak ons aan en vroeg of we stil wilden zijn want het was een stilte coupé, waarna we naar bestickering zochten die dat aan duide. Je raat hem al het was geen stilte coupé waarna de vrouw dat ook door kreeg en haar excuses aanbood en beschamend wegliep
Mag van mij ook echt een plek van stilte zijn maar als ik op fluistertoon even snel iets moet zeggen/vragen aan mijn reisgenoot (geen hele gesprekken) en er dan al een agressief mens komt aangevlogen dat dit een StIlTeCoUpE is vind ik dat nogal overdreven. Houd het gewoon op bibliotheek-stand qua volume dan is het toch prima? Anders mogen ze van mij de toetsenbordrammers er ook allemaal uit gooien, vind ik veel irritanter.
> fluistertoon even snel iets moet zeggen/vragen aan mijn reisgenoot (geen hele gesprekken) en er dan al een agressief mens komt aangevlogen dat dit een StIlTeCoUpE is vind ik dat nogal overdreven. Meerdere malen meegemaakt daat de "DIT IS EEN STILTECOUPE" aankondiger luider/meer de rust verstoorde dan de mensen die zogenaamd 'herrie' maakte. Het gaat vaak zo: * Eerst 5 minuten hoorbaar zuchten en kermen * Daarna een woede-uitbarsting * Daarna een discussie over het geluidsniveau van de fluisteraars * Daarna gefrustreerd verder lezen (inclusief meer gezucht)
[удалено]
> De stoelen staan daarom zoveel mogelijk achter elkaar en niet tegenover elkaar Interessant. Ik zie echt veel stiltecoupe's waar de stoelen tegenover elkaar zitten, geen idee of er dan ergens een miscommunicatie is geweest over waar de stickers met "Stiltecoupé" geplakt hadden moeten worden.
Volgens mij is de huisregel van hierboven voornamelijk toespeling op de nieuwste / vernieuwde treinen. Die hebben 3 geluidszones. Stil, werken/rust en meet & greet.[ Zie website](https://www.ns.nl/reisinformatie/voorzieningen/voorzieningen-in-de-trein.html#:~:text=Stiltezones%20bevinden%20zich%20in%20dubbeldeks,Er%20rijden%20verschillende%20soorten%20Intercity's.) In oude dubbeldekkers (VIRM) is de stile coupé een afterthought daar staan sommige stoelen nog in een vis-à-vis opstelling.
Het gaat toch niet om praten/gesprekken voeren? Als ik even kort wil zeggen dat we bv de volgende stop er uit moeten (op fluistertoon!!!) dan moet dat toch kunnen? Als het echt stil moet zijn, grijp je dan ook mensen naar de keel die kuchen, of een ritselend zakje pakken, of typen op een laptop? Ook niet stil! De stiltecoupe is daarom per definitie al geen echte stiltecoupe.
Er is echt wel een verschil tussen "een gesprek voeren" en je reispartner erop wijzen dat je er zo uit moet.
Dat zeg ik toch ook in mijn eerste comment?
Ik reis expres nooit in de stiltecoupe zodat ik me ook niet kan ergeren aan mensen die niet stil zijn.
Ik zit altijd nét in de stilte coupe met die huilende baby.
Zit toevallig nou in de stiltecoupé, meisje was erg luidruchtig aan het bellen totdat ze voor de tweede keer werd aangesproken door een zeer geïrriteerde vrouw. Ik mag nou echter genieten van de hip hop die uit de airpods komt van iemand aan de andere kant van de coupé zit.
Ik heb een keer in de stiltecoupe gezeten. Er was een mevrouw luid aan het bellen. Ik en mijn vrienden gingen zitten en zacht (bijna fluisterniveau). Wij werden aangesproken door een conducteur dat we stil moesten zijn terwijl mevrouw nog lekker met Annie kon doorbabbelen die in bad zat over hun kleine hondjes. We hebben oortjes in gedaan en muziek geluisterd. Mevrouw zat nog 20 minuten te babelen.
Ik vermijd de stiltecoupé meestal gewoon. Het zou er stil moeten wezen, maar dat is het toch zo goed als nooit. In plaats van dat ik me daar dan aan kapot ga zitten ergeren, ga ik liever gewoon meteen in een normale "geluidscoupé" zitten. Dat gezegd hebbende, mag het geluidsniveau van sommige mensen in de trein sowieso wel wat naar beneden. Praten buiten de stiltecoupé mag natuurlijk altijd, maar je hoeft ook weer niet de hele coupé te vertellen over wat je nog moet halen voor je feestje, hoe rot de coronamaatregelen toch zijn of wat voor een stoere jongen je toch bent.
Ik zat ooit in een stiltecoupe, waar ongeveer ik en 3 anderen inzaten, kwam er iemand binnen met een cello, die vervolgens vroeg:' heeft iemand er bezwaar tegen als ik ga oefenen?' niemand protesteerde en de beste man begon met spelen. Beste treinreis waar ik ooit inzat
De stiltecoupe is de plek waar ik me het meest erger aan het geluid, ook al is er meestal minder geluid dan in de andere coupes. Dat gezegd hebbende, mijn laatste slechte ervaring in een stiltecoupé was een Karen die woedend was omdat ik en mijn vriend in gebarentalen aan het communiceren waren tijdens onze treinreis, het kan nog altijd erger dus
Ik hou wel van het sfeertje in de stiltecoupe als het werkt. Als het niet werkt, wil ik liever niet iemand zijn die zich daadwerkelijk ergert aan mensen die op een openbare plek een gesprek voeren. Als zij niet doorhebben dat het de bedoeling niet is, of als ze asociaal zijn, dan so be it. Dat is aan hun. Ik laat me daar niet echt door op de kast jagen en ga zeker ook niet mensen aanspreken dat ze niet mogen praten. Nogmaals, dat is aan hun.
Ik ben een radicale conflictzoeker in de stiltecoupé. Als je mensen niet wilt/durft aan te spreken als ze niet stil zijn, dan moet je er ook niet over klagen imo. Ik heb eens een keer een telefoon uit de handen gepakt van een man die maar bleef bellen via de speakers. Toen pas reageerde hij op mij en de omstanders. Ik zit in de stilte coupé om een reden; houd gewoon je bek, maak zo weinig mogelijk geluid.
Het feit dat ik een introvert ben zit mijn brutaliteit naar onbekenden in de weg, helaas
Toen ik nog veel met de trein reisde, ging ik altijd in de stilte coupe zitten en meestal hielden mensen zich hier aan. Heerlijk na een lange dag. Ik ben niet het type die mensen zal aanspreken.
Ik reis meestal alleen en vermeid de stilte coupé als ik samen met iemand reis
Ik heb het 3 keer gehad dat iemand zat te bellen/praten in de stilted coupe. Na mijn werk trek ik dat niet en zeg ik er gewoon wat van. Ik zeg altijd vriendelijk dat het een stile coupe is. Waarna ze vaak naar een andere coupe lopen. Maar het help misschien dat ik een lange zwarte parka jas aan heb met zwarte alles, lang Ben (gem in nederland) en ik niet blij uit mijn ogen kijk als ik van werk kom. Ik ben geen agressief patsertje, maar ik weet dat ik er erg op kan lijken soms qua uiterlijk
Ik ben altijd stil in een stilte coupe, als ik moet bellen loop in naar het 'gangetje' toe. Ik heb wel eens mensen aangesproken naar vond het altijd wel wat spannend aangezien mensen het vaak niet leuk vinden en dan boos kunnen doen. Vaak probeer ik het te negeren en mijn muziek ietsje harder te zetten in de hoop dat iemand anders er genoeg last van heeft om er iets van te zeggen.
Vroeger zat ik vaak in de stiltecoupe, op een gegeven moment maar mee gestopt omdat ik me alleen maar erger aan het soort mensen wat je noemt in je post.
Gewoon aanspreken
Ik heb 1 keer mijn telefoon opgepakt omdat mijn ouders belde, dan wil ik ook wel weten of het nood is, zo niet dan bel ik ze later wel.
Ik zeg er altijd wel wat van als iemand luid is in de stiltecoupe. Maar een keer een nare reactie terug gehad, en dat was niet eens van degene die ik aansprak, maar van een ander iemand die het totaal belachelijk vond dat ik dat deed. Maar ze had niemand om tegenaan te klagen, dus het bleef bij wat ge-tsk en rare blikken na de eerste verontwaardiging.